Bunce nie miał już nic ciekawego do powiedzenia, więc Slim wziął jego numer, usprawiedliwił się i poszedł w swoją stronę. Dotarł na przystanek autobusowy i stanął w kolejce po bilet. I wtedy go olśniło.
Wyciągnął zapisany numer telefonu i zadzwonił do Buncea.
- Tak szybko się pan stęsknił?
- Tylko jedno krótkie pytanie uśmiechnął się Slim. Jak często należy nakręcać taki zegar jak ten, znaleziony przeze mnie.
- Nie wiem, raz na parę miesięcy. Amos robił takie niesamowite sprężyny. Można było je nakręcać i służyły latami.
- Dobrze, dziękuję.
Po powrocie do pensjonatu zastał panią Greyson czyszczącą kurze w korytarzu. Przywitał ją uprzejmie i pospieszył do swojego pokoju. Tam wyciągnął zegar spod łóżka i przez kilka minut nasłuchiwał tykania. Następnie obrócił go, zdjął drewnianą płytkę, której Bunce nie dokręcił, i przyjrzał się mechanizmowi zegara. Malutka tarcza nakręcająca urządzenie delikatnie rozbrzmiewała przy każdym tyknięciu.
Zmarszczył się i delikatnie dotknął jej palcem. Zauważył, że w porównaniu z resztą zegara niemal nie było na niej osadu.
Bunce stwierdził, że należało nakręcać zegar raz na kilka miesięcy. Jeśli był on pod ziemią ponad dwadzieścia lat, sprężyna już dawno by się rozwinęła.
Slim nie nakręcał urządzenia. Pojawiło się zatem pytanie: kto to zrobił?