Колас Якуб Михайлович читать онлайн 3 стр.

Якуб Колас Гэтая бярозка толькi нядаўна асталявалася тут Кароткае жыццё выдарылася ёй, i незайздросная доля гадавала яе Закрытая, зацiснутая з усiх бакоў старымi дзеравякамi, не бачыла яна сонца, рэдка калi патыхаў на яе

Якуб Колас Гэта была чарада звычайных свойскiх гусей А калi i зачалася аб iх гутарка, дык толькi таму, што яны мелi адно незвычайнае жаданне, якога не было ў iншых свойскiх гусей Можа, яно i было, але не так выразна выяўлялася

Якуб Колас Гэта было самае звычайнае Дрэва А калi яно i зварачала на сябе ўвагу, то хiба толькi тым, што стаяла адзiнока Але той, хто пранiклiва чытаў кнiгу прыроды i ўглыбляўся ў яе жыццё, яшчэ заўважыў бы, што гэтае Дрэва, ап

Якуб Колас Нiхто не запамятуе, з якога часу стаяў тут адзiнокi курган Таксама нiхто не ведае, кiм ён быў насыпаны i з якога поваду Кажу "стаяў", бо зараз яго няма на свеце Што ж з iм здарылася? Якi лёс напаткаў яго? Пра гэ

Якуб Колас Прысвячаецца З. Бядулю Буйнарадасна, сакавiтамузычна шумела маладое лiсце на Кучаравым дрэве У гэтым шуме пералiвалiся найдалiкатнейшыя тоны тае песнi, якую можна было б назваць песняю аднаўлення, бо была вясн

Якуб Колас Расцярушыла ночка свой цёмны пыл, распляла над зямлёю свае чорныя косы, а сама, як мацi, прытаiлася ў лесе, каб вартаваць i ахоўваць сон людзей i сон прыроды Гэта была добрая ночка А каб на зямлi не было так марко

Якуб Колас Зацвiла прыгожая лiпа. Колькi шуму было тут на гэты час, колькi рознагалосага спеву! Працавiтыя пчолкi, усялякiя мушкi гулi так, што здавалася, нiбы лiпа гэта нейкi дзiўны музыкальны iнструмент i тут адбываецца iгрыш

Якуб Колас Цэлае лета вiсеў Жолуд на старым дубе. Невядома, як далей, а пакуль ён быў малы, вялiкага гора зазнаць яму не прыйшлося Праўда, на яго тады нiхто не зварачаў i ўвагi: як бы яго i на свеце не было Толькi сонейка, выгля

Якуб Колас Хто толькi ведаў старога Анiсiма, той ведаў i яго стары кажух Нiколi ён з iм не расставаўся нi летам, нi зiмою Такi ўжо быў звычай у старога Анiсiма А як ён шанаваў гэты кажух! Ад доўгiх часаў жыцця кажух зусiм сашмул

Якуб Колас IНа гэты вадаспад, што так гучна сакатаў на ўсю ваколiцу, было шмат нараканняў Наракалi на яго алешыны, якiя звешвалi над iм зялёны вяночак злучаных угары верхавiн; наракаў лес Нават сярод птушак траплялiся такiя

Повесть " Трясина" одно из значительнейших произведений классика белорусской советской художественной литературы Якуба Коласа С большим мастерством автор рассказывает в ней о героической борьбе белорусских партиз

Действие широко известного романа народного поэта БССР Якуба Коласа " На росстанях" развертывается в период революционного подъема 1905 г и наступившей затем столыпинской реакции В центре внимания автора жизнь белору

Колас Якуб Якуб Колас У чым iх сiла I Можа, гэта быў i не той верабейчык, што прасiў былiнку, каб яго пакалыхала Але з пэўнасцю можна сказаць, што на былiнцы ён калыхаўся Каб я ведаў вераб'iныя iмёны, то даў бы яму самае прыгожае з iх Але пра вераб'iныя iмёны нiчога не чуваць, i ў календары яны не з

Колас Якуб Якуб Колас Чыя праўда? Дубы шумелi аголенымi лапамi Гэтым шумамгулам спатыкалi яны кожную вясну Была ў гэтым шуме радасць адноўленага жыцця, але чулася ў iм калiнiкалi i нейкая глухая, затоеная трывога Толькi ж гэтая трывога не пакiдала глыбокага следу на твары магутных дубоў Кожны новы д

Колас Якуб Якуб Колас Купальскiя светлякi Расцярушыла ночка свой цёмны пыл, распляла над зямлёю свае чорныя косы, а сама, як мацi, прытаiлася ў лесе, каб вартаваць i ахоўваць сон людзей i сон прыроды Гэта была добрая ночка А каб на зямлi не было так маркотна ў часе яе прыходу, яна пазмятала з неба ў

Колас Якуб Якуб Колас Хмарка Не шукай ты шчасця, долi На чужым далёкiм полi Янка Купала Нiякага клопату i гора не ведала гэта прыгожая белая Хмарка Яна не ведала, з чаго i як радзiлася на свет, адкуль узялася яна; не ведала нават, цi ёсць у яе мацi Можа, затым яна i была такая шчаслiвая, што нiчога