“ไม่!” มีเสียงกรีดร้องดังขึ้น
เป็นเกว็นโดลีนที่กำลังฟูมฟาย นางวิ่งมาที่ขอบหลุม ราวกับจะโดดลงไป รีซวิ่งมาคว้าตัวนางไว้ แล้วดึงถอยหลังไป มีเคนดริคก้าวเข้ามาช่วย
แต่เจ้าชายกาเร็ธไม่รู้สึกเห็นใจ กลับมองเห็นเป็นภัย หากนางต้องการจะลงไปอยู่ในหลุม พระองค์จะจัดการให้เอง
ถูกแล้ว พระองค์จัดการได้
*
ธอร์ยืนอยู่ห่างจากพระศพราชาแม็คกิลเพียงไม่กี่ฟุต ขณะมองพระองค์ถูกหย่อนลงสู่ผืนดิน เขารู้สึกท่วมท้นกับภาพที่เห็น เหนือหน้าผาที่สูงที่สุดของอาณาจักร เป็นสถานที่ที่พระราชาทรงเลือกให้เป็นที่ฝังพระศพ เป็นที่ที่สูงราวกับเหยียดขึ้นไปถึงเมฆได้ หมู่เมฆระเรื่อด้วยสีส้ม เขียว เหลืองและชมพู เมื่อดวงอาทิตย์แรกเคลื่อนสูงขึ้นบนท้องฟ้า แต่วันนี้ปกคลุมไปด้วยหมอกที่ไม่ยอมจางหายไป ราวกับอาณาจักรเองก็กำลังไว้อาลัย เจ้าโครห์นที่อยู่ข้างเขายังส่งเสียงคราง
ธอร์ได้ยินเสียงร้องแหลม เมื่อเงยหน้ามองก็เห็นเอสโตฟีลีสบินวนอยู่เบื้องบน กำลังมองลงมาที่พวกเขา ธอร์ยังมึนงง เค้ายังไม่อยากเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้นในสองสามวันนี้ ไม่อยากเชื่อว่าตอนนี้เขากำลังยืนอยู่ที่นี่ ท่ามกลางพระญาติพระวงศ์ เฝ้ามองดูชายผู้ซึ่งเขาให้ความรักนับถืออย่างรวดเร็ว ถูกหย่อนลงสู่ผืนดิน มันดูราวกับไม่น่าจะเป็นไปได้ เขาเพิ่งจะเริ่มรู้จักพระองค์ ชายคนแรกที่เขารู้สึกเหมือนเป็นบิดาที่แท้จริง และตอนนี้พระองค์ทรงถูกพรากไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นธอร์ยังหยุดคิดไม่ได้ถึงพระดำรัสสุดท้ายของพระราชา
เจ้าไม่เหมือนคนอื่น เจ้าเป็นคนพิเศษ จนกว่าเจ้าจะรู้จักตัวเอง อาณาจักรของเราจะไม่มีวันสุขสงบ
พระราชาทรงหมายถึงอะไร? เขาเป็นใครกันแน่? เขาพิเศษอย่างไร? พระองค์ทรงทราบได้อย่างไร? ชะตากรรมของแผ่นดินเกี่ยวข้องกับธอร์อย่างไร? พระองค์ทรงเพ้อไม่ได้สติหรือไม่?
มีดินแดนยิ่งใหญ่อยู่ไกลจากที่นี่ เลยแดนเถื่อนไป ไกลกว่าดินแดนแห่งมังกร มันคือดินแดนของดรูอิด นั่นเป็นที่ที่แม่เจ้าจากมา เจ้าจะต้องไปที่นั่นเพื่อหาคำตอบ
พระราชาแม็คกิลทรงรู้จักมารดาของเขาได้อย่างไร? ทรงรู้ได้อย่างไรว่านางอาศัยอยู่ที่ใด? แล้วนางมีคำตอบอะไรกัน? ธอร์เข้าใจมาตลอดว่ามารดาเสียชีวิตไปแล้ว เมื่อคิดว่านางยังมีชีวิตอยู่ทำให้เขารู้สึกตื่นเต้น เขาเกิดความมุ่งมั่นยิ่งกว่าครั้งใดที่จะตามหามารดาให้พบ เพื่อหาคำตอบ เพื่อค้นหาว่าตัวเองคือใคร และทำไมเขาจึงเป็นคนพิเศษ
เมื่อเสียงระฆังดังขึ้น พระศพก็ถูกหย่อนลงไปเบื้องล่าง ธอร์ประหลาดใจกับโชคชะตาที่พลิกผันอย่างโหดร้าย ทำไมเขาจึงได้เห็นอนาคตที่เกิดขึ้น ได้เห็นราชาผู้ยิ่งใหญ่นี้ถูกลอบปลงพระชนม์ แต่กลับไม่มีอำนาจที่จะหยุดยั้งได้? บางทีเขาอยากให้ตัวเองไม่เคยเห็นส่งที่เกิดขึ้น ไม่เคยได้รู้สิ่งที่จะเกิดขึ้นล่วงหน้า เขาอยากให้ตัวเองเป็นคนที่ยืนไม่รู้เรื่องรู้ราวใดเหมือนคนอื่น ๆ เพียงแค่ตื่นเช้าขึ้นมาวันหนึ่งแล้วพบว่าพระราชาสวรรคตแล้ว ตอนนี้เขารู้สึกราวกับเป็นส่วนหนึ่ง รู้สึกผิดด้วยซ้ำว่าเขาน่าจะทำอะไรได้มากกว่านี้
ธอร์สงสัยว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับอาณาจักรต่อไป มันกลายเป็นอาณาจักรที่ไร้ราชา ใครจะเป็นผู้ปกครอง? จะเป็นเจ้าชายกาเร็ธอย่างที่ใครคาดกันหรือไม่? ธอร์คิดถึงเรื่องที่จะเลวร้ายกว่านั้นไม่ออก
เขามองดูผู้คนรอบ ๆ และได้เห็นใบหน้าเคร่งเครียดของบรรดาขุนนาง ที่มารวมตัวกันจากทุกมุมของอาณาจักรวงแหวน เขารู้ว่าคนพวกนี้จะมีอำนาจในอาณาจักรที่ระส่ำระสาย ตามที่เจ้าชายรีซทรงเล่าให้ฟัง ธอร์อดคิดไม่ได้ว่าใครกันเป็นผู้ลงมือสังหาร ใบหน้าเหล่านั้นดูน่าสงสัยทั้งนั้น คนพวกนี้ต่างต้องการอำนาจ อาณาจักรจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ หรือไม่? กองกำลังของขุนนางพวกนี้จะปะทะกันเองหรือไม่? แล้วชะตาของเขาเองจะเป็นอย่างไร? แล้วกองทหารยุวชนเล่า? มันจะถูกยุบหรือไม่? กองทัพจะถูกยุบหรือไม่? กองรบเงินจะปฏิวัติหรือไม่หากเจ้าชายกาเร็ธได้เป็นพระราชา?
และคนอื่น ๆ เชื่อจริง ๆ หรือไม่ว่าธอร์เป็นผู้บริสุทธิ์ หลังจากเรื่องราวที่เกิดขึ้น? เขาจะถูกไล่กลับไปอยู่ที่หมู่บ้านหรือไม่? ธอร์หวังว่าจะไม่ เขารักทุกสิ่งที่มีตอนนี้ และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะได้อยู่ที่นี่ต่อ ที่กองทหารยุวชน เขาอยากให้ทุกอย่างเป็นเหมือนเช่นเดิม ไม่อยากให้มีอะไรเปลี่ยนแปลง เมื่อไม่กี่วันก่อนอาณาจักรยังดูเป็นปึกแผ่นยั่งยืน ดูราวกับราชาแม็คกิลจะครองราชย์ไปตลอดกาล หากสิ่งที่ดูมั่นคงแข็งแรงอย่างยิ่งยังพังทลายลงได้ทันที จะหวังอะไรกับสิ่งอื่นได้? สำหรับธอร์แล้วไม่มีอะไรยั่งยืนอีกต่อไป
ธอร์รู้สึกใจสลายเมื่อเห็นเจ้าหญิงเกว็นโดลีนพยายามจะกระโดดลงไปในหลุมพร้อมกับพระศพของพระบิดา เจ้าชายรีซดึงนางไว้ ขณะที่บรรดาข้าราชบริพารเข้ามาช่วยกันตักดินกลบหลุมพระศพ ส่วนอาร์กอนก็เริ่มสวดต่อไป เมฆบนฟ้าลอยผ่านมา บดบังดวงอาทิตย์แรกไว้ครู่หนึ่ง ธอร์รู้สึกถึงลมเย็นพัดกระโชกผ่านวันอันอบอุ่นในฤดูร้อน เขาได้บินเสียงครางแหลม มองลงไปก็เห็นโครห์นอยู่แทบเท้า เงยหน้ามองเขาอยู่
ธอร์ไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไรอีกต่อไปแล้ว แต่เขารู้อย่างหนึ่ง เขาจะต้องคุยกับเจ้าหญิงเกว็น ต้องบอกนางว่าเขาเสียใจเพียงใด และว้าวุ่นใจเพียงใดกับการสวรรคตของพระราชา อยากบอกนางว่าไม่ได้ทรงอยู่เพียงลำพัง แล้วถ้านางตัดสินพระทัยว่าไม่ต้องการพบเขาอีก เขาต้องอธิบายให้ทรงทราบว่าเขาถูกกล่าวหา เขาไม่ได้ทำอะไรเลยที่ร้านนางโลมนั่น ธอร์ต้องการโอกาส แค่เพียงครั้งเดียวเพื่อแก้ไขความเข้าใจผิด ก่อนที่นางจะไม่สนใจไยดีเขาอีกตลอดไป
เมื่อดินในพลั่วถูกสาดลงไปในหลุมพระศพเป็นครั้งสุดท้าย พร้อมกับเสียงระฆังดังครั้งแล้วครั้งเล่า ฝูงชนก็เข้าแถวยาวเหยียดสุดลูกหูลูกตา เดินมาตามขอบผา ในมือถือดอกกุหลาบสีดำคนละหนึ่งดอก เดินแถวผ่านหลุมพระศพที่เพิ่งกลบฝัง ธอร์ก้าวไปข้างหน้า คุกเข่าลง แล้ววางกุหลาบในมือลงไปรวมกับของคนอื่น ๆ เจ้าโครห์นส่งเสียงคราง