อีเร็คชักม้าเลี้ยวกลับมา เตรียมเผชิญหน้ากับกองทหารอีกครั้ง พวกมันก็ชักม้ากลับมาเหมือนกัน กำลังเตรียมบุกมาหาเขาเช่นกัน อีเร็คภูมิใจที่เขาสามารถมีชัยมาได้จนถึงตอนนี้ แต่เขาเริ่มหายใจไม่ทัน และเขารู้ดีว่าการขี่ม้าตะลุยฝ่าไปอีกรอบนั้นเขาคงจะไม่รอด ถึงอย่างไรเขาก็เตรียมพร้อมบุกอีกครั้ง ไม่คิดที่จะถอยหนีจากการต่อสู้
ทันใดนั้นมีเสียงแปลก ๆ ดังขึ้นที่ด้านหลังกองทหาร ตอนแรกอีเร็คเองก็สงสัยที่เห็นกองรบหนึ่งกำลังเข้าโจมตีที่ด้านหลัง แต่แล้วเขาก็จำชุดเกราะได้ และใจชื้นขึ้น นั่นคือแบรนด์ท สหายสนิทจากกองรบเงินของเขา พร้อมด้วยท่านดยุคและทหารอีกหลายสิบคน อีเร็คใจหายเมื่อเห็นอลิสแตร์อยู่ในหมู่พวกเขาด้วย เขาขอให้นางอยู่ในปราสาทที่ปลอดภัยของท่านดยุค แต่นางไม่ยอมฟัง มันทำให้เขายิ่งรักนางจนเกินจะบรรยาย
ทหารของท่านดยุคโจมตีใส่กองรบศัตรูจากด้านหลังพร้อมส่งเสียงข่มขวัญดุดัน ทำให้เกิดชุลมุนขึ้น กองรบครึ่งหนึ่งหันไปรับมือกับพวกเขา เกิดเสียงโลหะกระทบกันดังกราวใหญ่ แบรนด์ทนำหน้ามาพร้อมกับขวานสองมือของเขา เขาเหวี่ยงขวานใส่ทหารฝ่ายศัตรูที่นำหน้ามา ฟันหัวมันหลุดจากบ่า แล้วหมุนตัวเหวี่ยงขวานไปปักอกศัตรูอีกคน
อีเร็คมีกำลังใจและมีแรงขึ้นมาอีกระลอก เขาอาศัยโอกาสจากความวุ่นวายนี้ เข้าโจมตีกองรบของศัตรูอีกครึ่งหนึ่ง ขณะที่ควบม้าเข้าไป อีเร็คก้มลงไปหยิบหอกที่ปักอยู่บนพื้น เงื้อแล้วขว้างออกไปด้วยแรงของสิบคน หอกพุ่งใส่ลำคอของทหารคนหนึ่งก่อนจะทะลุไปแทงอกของอีกคนหนึ่ง
อีเร็คยกดาบขึ้นสูงแล้วฟันใส่ศัตรูคนแรกที่พบ ฟันคทาของมันขาดสองท่อน แล้วหมุนไปอีกทางฟันหัวอีกคนขาดกระเด็น
อีเร็คยังสู้ต่อ วิ่งเข้าใส่กองรบของศัตรูด้วยพละกำลังที่เหลืออยู่ทั้งหมด ทั้งฟาดฟัน ตั้งรับ ปัดป้อง โจมตี ศัตรูที่รุมเข้ามาหา เขายกโล่ขึ้นรับครั้งแล้วครั้งเล่าและรุกโจมตี ในไม่ช้าทหารศัตรูก็กลุ้มรุมเข้ามาอยู่รอบตัวเขา พวกมันหลายสิบคนโจมตีเขาจากทุกทิศทุกทาง
เขาสังหารศัตรูไปจนนับไม่ถ้วน แต่พวกมันก็ยังเหลืออีกมาก แม้จะมีทหารของท่านดยุดช่วยจัดการอยู่ที่ด้านหลัง พวกมันคนหนึ่งเหวี่ยงคทาฟาดผ่านอีเร็ค ลูกตุ้มหนามกระแทกเข้าที่สันหลังของเขา ตรงกลางระหว่างสะบักทั้งสองข้าง อีเร็คร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เขาหล่นจากหลังม้า ลงไปกระแทกพื้นจนจุก