-Η αντίθετη πλευρά υποστηρίζει τη θέση σύμφωνα με την οποία το ανθρώπινο γένος διαφοροποιείται από τα ζώα εξαιτίας ανώτερων διανοητικών διεργασιών, υποβιβάζοντας τα συναισθήματα και θεωρώντας τα δεύτερη σημασίας διεργασίες, παράλογα και σχεδόν πάντα αμφιλεγόμενα, ακριβώς όπως στα ζώα.
-Μια τρίτη θέση θα μπορούσε να είναι εκείνη η οποία λαμβάνει υπόψιν της και τις δύο διανοητικές διεργασίες ταυτόχρονα ως ανεξάρτητες αλλά και ως διεργασίες οι οποίες κάτω από καίριας σημασίας περιστάσεις, συνεργάζονται.
Η ύπαρξη του συναισθηματικού κύκλου αντιλιπτικός-μνημονικός στον ανθρώπινο εγκέφαλο είναι διεξοδικώς σύμφωνος, στον οποίο η αμυγδαλή έχει καίριας σημασίας ρόλο καθώς καταγράφει τα γεγονότα των συναισθηματικών κινήτρων. Έτσι, οι πληροφορίες με συναισθηματικό περιεχόμενο έχουν ιδιαιτέρως περισσότερες πιθανότητες να είναι καλύτερα αποθηκευμένες και πιο εύκολα ανακτώμενες μπροστά σε μία πληροφορία με ουδέτερο περιεχόμενο.
Η διευρυμένη σύνδεση ανάμεσα στην αμυγδαλή και στις ασυνήθιστα ορατές περιοχές και στον ιππόκαμπο, επιτρέπει στην αμυγδαλή να προσαρμόζει την λειτουργία της και να απλοποιεί τις αντιληπτικές και μνημονικές εργασίες σε αυτές τις περιοχές.
Εκτός αυτού, υπάρχουν στοιχεία που υποδεικνύουν πως η συναισθηματική εκμάθηση που συνδέεται με την αμυγδαλή είναι προσωρινά περιορισμένη, και οι ακόλουθες επιδράσεις πάνω στη μνήμη θα μπορούσαν να είναι αποτέλεσμα της συμβολής άλλων περιοχών του εγκεφάλου, όπως ο κογχομετωπιαίος φλοιός.
Όπως ειπώθηκε προηγουμένως, είμαστε μπροστά σε μια κυκλική συναισθηματική διαδικασία που θα μπορούσε να πάει κόντρα σε μια συγκεκριμένη διανοητική διαδικασία.
Στον συναισθηματικό κύκλο τα κίνητρα φαίνεται να είναι αυτομάτως αναλυμένα με πιο κοφτό και γρήγορο τρόπο, ακολουθώντας μια στρατηγική διάταξης, που αναφέρεται σε μια απλοποιημένη επικοινωνία μα με πληροφορίες μεγάλης βαρύτητας, απαραίτητες για την επιβίωση και την κατάλληλη ανάπτυξη μέσα στον βιολογικό πυρήνα.
Συνεπώς, αυτές οι ικανότητες παράλληλης διεκπεραίωσης εκπροσωπούν ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για να επιβιώσουν στο περιβάλλον, δεδομένου ότι επιτρέπεται στο υποκείμενο να αποφύγει απειλές και κινδύνους με άμεσο τρόπο, συμπεριλαμβανομένου προηγουμένως τις πληροφορίες συνειδητά υπολογισμένες στον προμετωπιαίο φλοιό.
Όπως μπορεί να επιβεβαιωθεί, ο κόσμος του συναισθήματος είναι πιο περίπλοκος απ΄ όσο φαίνεται με την πρώτη ματιά. Όταν μιλάμε για κομμάτι των συναισθημάτων, εξαρτάται από το πού εστιάζεται η προσοχή μας, για να πούμε ότι λίγο-πολύ υπάρχουν. Έτσι με μια πρώτη προσέγγιση μπορούμε να μιλήσουμε για τρεις εκφράσεις του συναισθήματος:
-Την νευροφυσιολογική, που περιλαμβάνει όλες τις νευρωνικές οδούς και δομές που εμπλέκονται ειδικότερα για κάθε συναίσθημα, περισσότερο από φυσικές ανταποκρίσεις όπως είναι η αγγειοσυστολή, η ταχυκαρδία, η γρήγορη αναπνοή που συνοδεύουν τα συναισθήματα.
-Εκείνη της συμπεριφοράς με την οποία το σώμα μετατρέπεται σε «καθρέφτη» των συναισθημάτων, παρουσιάζοντάς τα με ακούσιο τρόπο μέσω του προσώπου και του υπόλοιπου σώματος, σφίγγοντας ή χαλαρώνοντας τους μύες που μπορούν να παρουσιάσουν εκείνο που αισθανόμαστε, συμπεριλαμβανομένου όταν θέλουμε να το αποκρύψουμε. Με τον ίδιο τρόπο αυτό το κομμάτι μιλάει γι΄ αυτό που θα κάνει ή όχι για να ακολουθήσει αυτό το συναίσθημα, με άλλα λόγια πώς εκφράζονται όλες εκείνες οι διεγερμένες πράξεις στην συμπεριφορά και στον τρόπο που σχετίζονται με τις άλλες.
-Εκείνη η διανοητική που έχει να κάνει κυρίως με το τι φαίνεται με την προσωπική αντιληπτική ικανότητα του συναισθήματος και εκείνη των άλλων, πώς ερμηνεύεται δηλαδή η προσωπική ακολουθία των συναισθημάτων. Ένα πρόβλημα σε αυτή την περιοχή εντοπίζεται στην αλεξιθυμία, η οποία οφείλεται στην ελλιπή συναισθηματική εκπαίδευση, και με την οποία το άτομο είναι ανίκανο να αναγνωρίσει και να ερμηνεύσει με σωστό τρόπο τα ίδια του τα συναισθήματα και εκείνα των άλλων ατόμων.
-Εκείνη της συμπεριφοράς με την οποία το σώμα μετατρέπεται σε «καθρέφτη» των συναισθημάτων, παρουσιάζοντάς τα με ακούσιο τρόπο μέσω του προσώπου και του υπόλοιπου σώματος, σφίγγοντας ή χαλαρώνοντας τους μύες που μπορούν να παρουσιάσουν εκείνο που αισθανόμαστε, συμπεριλαμβανομένου όταν θέλουμε να το αποκρύψουμε. Με τον ίδιο τρόπο αυτό το κομμάτι μιλάει γι΄ αυτό που θα κάνει ή όχι για να ακολουθήσει αυτό το συναίσθημα, με άλλα λόγια πώς εκφράζονται όλες εκείνες οι διεγερμένες πράξεις στην συμπεριφορά και στον τρόπο που σχετίζονται με τις άλλες.
-Εκείνη η διανοητική που έχει να κάνει κυρίως με το τι φαίνεται με την προσωπική αντιληπτική ικανότητα του συναισθήματος και εκείνη των άλλων, πώς ερμηνεύεται δηλαδή η προσωπική ακολουθία των συναισθημάτων. Ένα πρόβλημα σε αυτή την περιοχή εντοπίζεται στην αλεξιθυμία, η οποία οφείλεται στην ελλιπή συναισθηματική εκπαίδευση, και με την οποία το άτομο είναι ανίκανο να αναγνωρίσει και να ερμηνεύσει με σωστό τρόπο τα ίδια του τα συναισθήματα και εκείνα των άλλων ατόμων.
Κατά συνέπεια η ευτυχία δεν θα είναι μόνο κάτι που περιλαμβάνει μια προσωρινή ψυχική κατάσταση, μα σαν συναίσθημα εμπλέκεται στον τρόπο σκέψης, αίσθησης και δράσης, δηλαδή κάποιος θα αισθάνεται ευτυχισμένος με ολόκληρο τον οργανισμό του.