Пасля гэтых слоў тэма Кастрата страцiла для Жартаўнiка цiкавасць, яго захапiла тэма Сына-юнака.
— Гвалтаўнiк зганьбiў у лазнi майго Сына, — шэптам паведамiў Суседу Жартаўнiк.
— I што далей?
— Я падаў скаргу ў суд i паклiкаў у сведкi Масажыста. Усё рабiлася законна, але Гвалтаўнiк зрабiў заяву ў судзе: маўляў, такi дробны нячысцiк, як Масажыст, не можа залiчвацца ў праўдзiвыя сведкi. Тады я раз’юшыўся i закрычаў: "Каб ты, смярдзючы пацук, гвалцiў майго Сына-юнака на вачах у Бога, я паклiкаў бы ў сведкi Бога; але ты зладзейнiчаў у лазнi, i я паклiкаў Масажыста".
— А з маiм Сынам-юнаком здарылася iншая гiсторыя, — распачаў Сусед. — Яго пакахалi дзве жанчыны: адна са смуродным дыханнем, а другая з такой самаю скураю. I калi адна з iх казала: "Пацалуй мяне!", а другая прапаноўвала: "Абдымi мяне!" — Сын уцякаў з крыкам: "Я не магу выбраць лепшае з найлепшага!"
— Не бядуй, — падбадзёрыў Суседа Жартаўнiк. — У тваёй гiсторыi выдатны канец, а ў маёй не... Пазаўчора ўночы мой Сын палез пад коўдру да сваёй Бабулi, маёй Мацi. За гэта я збiў яго на горкi яблык. А ён, гад печаны, пакрыўдзiўся i сказаў: "Колькi разоў ты залазiў пад коўдру да маёй Мацi, i я цябе нi разу не папракнуў; а варта мне было паспрабаваць залезцi да тваёй, як ты пачаў бiцца".
Пакуль Жартаўнiк i Сусед шпацыравалi па вулiцах роднага мястэчка Фiлагелос, Жартаўнiкова Жонка адчула прыцягненне да прыгожага i дужага Слугi. Схаваўшы твар пад маскаю, яна пачала флiрт. Слуга не разгубiўся i залез да яе пад спаднiцу...
Тым часам Сусед распавёў наступную гiсторыю пра Сына-юнака:
— Аднойчы праз замочную шчылiну я ўбачыў, як да майго Сына прыйшлi дзве старыя шасцiдзесяцiгадовыя жанчыны. Сын сказаў iм: "Пакуль з адной я буду маркiтавацца, другая можа выпiць вiна". Вiно было сапраўды добрае i, вядома, бацькава.
Але старыя юрлiвыя стварэннi закрычалi ў адзiн голас: "Я не хачу вiна!"
На гэты момант Жартаўнiк з Суседам праходзiлi паўз лазню. Жартаўнiк, пабачыўшы праз адчыненае акно, як Масажыст расцiрае алеем Прастытутку, сказаў:
— Калi ты, Масажыст, так клапоцiшся пра вонкавае аблiчча Прастытуткi, дык, глядзi, не паруш ёй сярэдзiну.
I тут да акна падбег Вырадак, якi звярнуўся да Прастытуткi:
— Я так марыў пабачыць цябе аголенай!
На гэта быў адказ:
— А я хацела, каб ты, Вырадак, аслеп.
Пасля гэткiх зняважлiвых слоў Масажыст шчыльна зачынiў акно i зашмаргнуў фiранкi.
А Жартаўнiк з Суседам пасмяялiся з Вырадка i пайшлi ў карчму, дзе нажлукцiлiся гарэлкi.
Вярнуўшыся дамоў, Жартаўнiк спаткаў Слугу, якi належным чынам усмiхнуўся i прашаптаў:
— Сышоўся я тут на маркiтаванне з адной Маскаю, а пад спаднiцай у яе знайшлася вашая Жонка.
— Як у казцы, — уздыхнуў Жартаўнiк, — знайшоў тое, чаго не шукаў.
Са спачывальнi выйшла Жартаўнiкова Жонка.