У ғәмкин кетиватканда, су бойида бир кейик балисини мәззә килип йәваткан бөригә ялвуруп каптудә, шөлгәйлирини екитип, унинға жирактин тәлмүрүп карап турупту. Қосиғи
раса толған бөрә йолваска кейик балисинин сала, ғажиланған устихинини ташлап берипту. Йолвас бөринин бу илтипатиға һәшкалла етипту вә униндин өзинин ов овлаштики маһаритини азирак болсиму үгитип коюшни өтүнүпту. Йолваснин бу гепини анлиған бөрә ғәзәплинип:
Һәй, ләква, сән илтипатимға канаәт килмай, йәнә һүниримни үгәнмәкчиму? Мана сана, дәптудә, йолваска бир етилипла, унин еғиз-бурнини канка бояветип, кетип капту.
Аридин бирнәччә вакит өтүп йолваснин ачликтин жени һәлкумиға келип ятканда, алдида бир мөшүк данлаваткан бир төрт ява кәптәрнин әтрапини айлинип келип, туюксиз етилип берип, бир кәптәрни тутувелип, мәззә килип йәватканлиғини көрүпту. Өзидин нәччә һәссә кичик бир мөшүкнин өз олжисини шунчә әпчиллик билән колға чүширишини көргән йолваснин жүригини һәсәт оти каплап, унин алдидики кәптәрни тартивелишни ойлиған болсиму, амма унинға көзи йәтмәпту вә көнлидә, мана бу мөшүккиму бир дәп бакай, өз һүнирини үгитип койса, һәжәп әмәс, дәп ойлап, мөшүкнин алдиға кәпту вә:
Салам, мөшүкжан, сиздики ов овлаштики маһарәтлири һәкикәтән калтис екән. Сили мана устаз болуп, бу маһарәтлирини үгитип койған болсила, дәпту.
Мөшүк йолваснин сүрлүк теләтидин әйминип туруп, унинға:
Мән жанаплиридин кичик турсам, өзлиригә кандак устаз болалаймән? дәпту. Йолвас мөшүккә өз бешидин өткән сәргүзәштилирини, ғурбәтчилик турмушини бир-бирләп сөзләп, йелинишка башлапту. Шунин билән мөшүк йолваска өз һүнирини үгитип коюшка рази боптудә:
Сили менин үгәткиним бойичә иш көрсилә, тез муддәттә ов овлаш маһаритини үгинип болалайла, дәпту.
Чокум устазимнин үгәткини бойичә иш көримән, дәпту йолвас.
Ов овлашта батурлук күч, чәбдәслик болупла калмай, йәнә әкил-парасәт болуши керәк. Үзлүксиз тиришиш мәшикни давамлаштуруш бу маһарәтни егиләшнин муһим шәрти. Шуна, сили һазирдин башлап һәр күни бирнәччә чакирим тез сүръәттә жүгрәп бәдән чениктурсила, андин мән ов овлаш маһаритимни үгитишкә башлай, дәпту мөшүк.
Шунин билән мөшүк йолвас билән биргә мәшик килишни башлапту.
Мөшүк йолваска һәрхил панаһлиниш усул, жүгрәш сүръити, каршилик күчи, йолни тосаш, шәпә чикармай йекинлишиш, изиға чүшүш, пәйт күтүш, нишан бәлгүләш, калаймикан килиш, искәнжигә елиш катарлик усулларни тәпсилий сөзләп, мәшик килдурупту. Йолвасму чидап мәшик килип, мөшүкнин көрсәтмиси бойичә ов овлашка киришипту вә мәззилик иссик гөшләрни йәп, күчлинишкә күчәйгәнсири, орманни айлинип жүрүп, косиғи ток болсиму, көнли халиған һайванни өлтүрүшкә башлапту. Шунин билән ормандики барлик һайванлар йолвастин коркидиған бопту, һәтта бөрә унин буйруғини орунлайдиған, түлкиму күнигә нәччә кетим тазим кәлтүридиған бопту.
Күнләрнин өтүши билән түлкә йолваснин алдида нәччә пүклинип, куйруғини шипанлитип:
Пүтүн һайванлар, йолвас һәрканчә килған биләнму мөшүкнин шагирти, униндин коркуп кетиштин һажити йок, дейишиватиду, дәп, йолвас билән мөшүкнин мунасивитигә бузғунчилик сапту. Йолвас көнлидә: «Мән пат-арида пүтүн ормандики һайванларға падиша болимән, бу чағда бөрә менин орда ясавулум, түлкә вәзирим болиду. Бирак мошу мөшүк дегән бирнемини менин устазим дәп жүрсәм, аброюмға сәт әмәсму» дәп ойлап, мөшүкни кандак биртәрәп килишинин чариси үстидә ойлинишка башлапту.
Бир күни йолвас билән мөшүк орманни айлинип кетиветип, наһайити бараксан, көркәм өскән бир гүлзарликка келип капту. Мөшүк рәнму-рән гүлләргә, кепинәкләргә зоклинип, гүлләрнин хуш һидидин дили яйрап кетипту. Йолвасму бу гүлзарликни һә дәп махтап, мөшүкни гәпкә селип менипту вә бир дохмушка кәлгәндә туюксиз ян тәрәпкә шиддәт билән бурулуп, мөшүккә ташлинипту. Хушяр мөшүк болса, йолваснин арка тәрипигә карап кечипту, йолвас мөшүкни коғлапту, мөшүк жан-жәһли билән кечипту вә йолвас өзигә йетишивалай дегәндә бир түп седигә чикивапту. Мөшүкнин бу һәрикитини көргән йолвас һәйран капту. Седигә ямишип баккан болсиму, чикалмапту вә мөшүккә карап ғәзәп билән:
Сән мана немишкә дәрәккә чикишни үгәтмидин? дәп товлапту.
Һәркандак устаз болғучи яман нийәтлик шагиртнин кейин өзигә елип калидиған маламитидин саклиниш үчүн мошундак килмак керәк. Мән силинин яман нийәтлирини сәзгәндин кейин, өзәмгә саклап койған бу маһаритим һазир менин кәдир-киммитимни, өзәмни куткузди, дәпту мөшүк.
Йолвас ғәзәплик нәрә тартип, седигә өзини уруп линшитип баккан болсиму, мөшүк дәрәккә мәккәм чаплишип турувалғачка, һечнемә килалмапту. Шуниндин бери мөшүк йолвастин айрилип яшашка башлапту. Йолвасму падишалик дәвранини сүрүп, яшап кәпту. Бирак, йолвас орманликни айланғанда, дәл-дәрәкләрнин йенида өткәндә дәрәкләргә һәсрәт билән узундин-узун карап кетип
калидекән.
КАК КОТ БЫЛ НАСТАВНИКОМ ТИГРА
И тогда тигр решил попросить лису, чтобы она научила его охоте. Лиса согласилась, но при этом хитро усмехнулась
Вот, стали они обходить лес. Тигр сильно устал плестись за лисой, но терпел. Долго ли, коротко ли шли они, и, наконец, пришли они к опушке леса.
Вон, видишь, там сидит заяц, показала лиса, ты иди туда, тихо ползи, не издавай ни звука. А я здесь тебя прикрою. Когда останется несколько шагов до зайца, прыгай и хватай его! И принеси его ко мне.