Η Ένβι έτριψε το μέτωπο της τώρα που και οι δυο άντρες ήταν γυμνοί, ευτυχώς μόνο με μερικές μικρές πληγές πάνω τους. Ο Ντέβον της είχε δείξει πόσο γρήγορα μπορούσαν να επουλωθούν οι πληγές τους, έτσι γνώριζε πως δεν ήταν τίποτα σπουδαίο όλο αυτό. Η ματιά της ταξίδεψε πάνω στον Τρέβορ, σοκαρισμένη ακόμη που είχε σχέση με μια αρκούδα τόσο καιρό και δε το γνώριζε.
Ο Τρέβορ χαμογέλασε αυτάρεσκα με το γεγονός πως το γρύλισμα του Ντέβον ήταν ο ήχος της ξεκάθαρης ζήλειας... καλά να πάθει το τζάγκουαρ.
Ο Τσαντ ανοιγόκλεισε τα μάτια του και αναρωτήθηκε ποιος από τους δυο είχε ξεκινήσει τον καυγά. Ως ο πιο ήρεμος σε άσχημες καταστάσεις, πήρε μια βαθιά ανάσα, μετακινήθηκε από την πόρτα και στάθηκε μπροστά τους επιβλητικά. 'Αυτό είναι το σπίτι μου, και εγώ βάζω τους κανόνες. Η Ένβι θα μείνει μαζί μου, και όποιος είναι αλλαζόμορφος, φεύγει.' Προσπάθησε να κλείσει την πόρτα αλλά η Ένβι τον σταμάτησε.
'Όχι χωρίς το ταίρι μου,' γρύλισε ο Ντέβον προσπαθώντας να ξεφορτωθεί τις συνέπειες από την ηχώ που είχε στα αυτιά του. Διάολε, δεν ήξερα ότι ο Τρέβορ ήταν τόσο δυνατός. Δεν του καθόταν καλά όλο αυτό.
'Βάλε τα ρούχα σου,' είπε η Ένβι και έστρεψε το βλέμμα της προς τον Ζάκαρι όλο περιέργεια. Του έμοιαζε πολύ, εκείνος και ο Τρέβορ θα μπορούσαν να ήταν αδέλφια, το χρώμα τους ήταν τόσο παρόμοιο. Οι μόνες διαφορές που είχαν ήταν πως ο Ζάκαρι είχε κοντά μαλλιά και ήταν λίγο ψηλότερος. 'Εντάξει, εγώ ξέρω αυτοί τι είναι...αλλά εσύ τι είσαι;'
Ο Ζάκαρι έκανε μια υπόκλιση, ‘Μπορείς να με λες απλώς προστάτη,' χαμογέλασε καθώς οι φλόγες ξεπήδησαν από τα χέρια του. 'Προστάτης και των ανθρώπων και τον παραφυσικών πλασμάτων,' διόρθωσε τον εαυτό του και κοίταξε προς το μέρος του Τρέβορ. 'Δεν της είπες τίποτα;'
'Όχι δε μου είπε,΄ η Ένβι έριξε μια δολοφονική ματιά προς τον Τρέβορ, που του άξιζε, και έστρεψε την προσοχή της πίσω στον Ζάκαρι. 'Προστάτης; Τι ακριβώς σημαίνει αυτό; Είστε αδέλφια με τον Τρέβορ;' Δε μπορούσε να συγκρατηθεί, έπρεπε να ρωτήσει.
'Σημαίνει πως προστατεύουμε και τις δυο πλευρές,' απάντησε ο Τρέβορ και πρόσθεσε, 'Και όχι. Όσον αφορά την οικογένεια, εγώ δεν έχω.'
'Α, τώρα άρχισες την πολυλογία για τα προσωπικά σου,' μουρμούρισε η Ένβι.
'Προσπάθησα να σου πω,' της θύμισε ο Τρέβορ καθώς φορούσε ένα πρόχειρο παντελόνι που του είχε μόλις πετάξει ο Ζάκαρι. 'Δεν φταίω εγώ που δε με άκουσες.'
Το στόμα της Ένβι άνοιξε και ήταν έτοιμη να του την πει, αλλά σταμάτησε...μόλις θυμήθηκε πως την προηγούμενη νύχτα είχε όντως δει τον Τρέβορ. Της είχε πει πως είχε κάτι να κάνει με την C.I.A. αλλά εκείνη δεν τον πίστεψε. Τον είχε κοροϊδέψει μάλιστα πως προσπάθησε να της πουλήσει τέτοιο ψέμα για να τη ρίξει. Αλλά και πάλι, πως περίμενε εκείνη να τον πιστέψει όταν αυτός δούλευε σε κλαμπ χορεύοντας προκλητικά για άλλες γυναίκες;
Και η πλάκα ήταν πως...της είχε πει πως η δουλειά αυτή ήταν πρόσχημα για να καλύψει την πραγματική του δουλειά. Η Ένβι συνοφρυώθηκε γιατί είχε αρχίσει να την πιάνει πονοκέφαλος και αποφάσισε πως ο Τρέβορ ήταν μεγαλύτερος μαλάκας από ότι είχε θεωρήσει στην αρχή, που την ανάγκασε να σκεφτεί όλα αυτά.
Ο Τσαντ κοίταξε το τζάγκουαρ προτού μπει στο σπίτι. Βγήκε λίγα λεπτά αργότερα κρατώντας ένα τζιν και το πέταξε στον Ντέβον.
'Δε χρειάζομαι τη βοήθεια σου,' δήλωσε ο Ντέβον καθώς κούμπωνε το τζιν και αμέσως προχώρησε προς την Ένβι και την αγκάλιασε από τη μέση.
'Αλήθεια; Έσωσα την αδελφή σου ενώ εσύ ήσουν απασχολημένος με το να κλέβεις την κοπέλα μου.' είπε ο Τρέβορ πριν κοιτάξει με πάθος την Ένβι.
Η Ένβι σήκωσε τα μάτια της και κοίταξε βαθιά μέσα στα ασημί μάτια του Τρέβορ. Μπορούσε να δει τον πόνο μέσα τους και αυτό έκανε την καρδιά της να σκιρτήσει άβολα. Δεν τον μισούσε καθόλου. Στην πραγματικότητα, ακόμη αγαπούσε τον Τρέβορ...όχι όμως όπως αγαπούσε τον Ντέβον. Τα χείλη της μισάνοιξαν και προσπάθησε να εξηγήσει, αλλά ο Ντέβον την σταμάτησε.
'Γιατί ήρθες εδώ; Μας ακολούθησες;' Ρώτησε ο Ντέβον, και το γεγονός πως ο Τρέβορ συνέχισε να φέρνει την Ένβι σε δύσκολη θέση δε του άρεσε καθόλου. Εκείνη είχε κάνει την επιλογή της και ο Τρέβορ έπρεπε να το καταλάβει και να το αποδεχτεί πριν πληγωθεί.
'Στην πραγματικότητα, ήρθε για να δει εμένα,' είπε ο Τσαντ όσο πιο ήρεμα μπορούσε. Στράφηκε προς την αδελφή του, έβαλε το χέρι της μέσα στο δικό του και την τράβηξε απαλά ενώ κοιτούσε πίσω από τον ώμο του τον Ντέβον. 'Αν δε σας πειράζει, θα ήθελα ένα λεπτάκι να μιλήσω ιδιαιτέρως με την αδελφή μου.'
Αμέσως μόλις ο Ντέβον την άφησε να φύγει, ο Τσαντ την έσπρωξε μέσα στο σπίτι και έκλεισε την πόρτα. Έπρεπε να πιέσει τον εαυτό του για να μην κλειδώσει κιόλας. Μετά από όσα είχε δει στην αυλή όμως, σκέφτηκε πως και να κλείδωνε δε θα κατάφερνε τίποτα.
'Είσαι σίγουρη πως δε θέλεις να μείνεις εδώ για ακόμη μια νύχτα; Για να μην τρελαθώ τελείως;' Την παρακάλεσε, αν και ήξερε πως είχε ήδη χάσει το παιχνίδι εδώ και καιρό.
Η ΄Ενβι τύλιξε τα μπράτσα της γύρω από τον αδελφό της, τον αγκάλιασε γιατί ήξερε πόσο τη χρειαζόταν αυτή την αγκαλιά, έκανε ένα βήμα πίσω και τον κοίταξε. 'Δε μπορώ. Είδες τι έγινε απόψε στην εκκλησία. Όλοι σκορπίστηκαν από εδώ και από εκεί και ο Γουόρεν προσπαθεί να μας μαζέψει για να συναντηθούμε αύριο πρωί πρωί.'
Κοίταξε προς την πόρτα καθώς μια ακόμη σκέψη της ήρθε στο μυαλό. 'Και μάλλον, το να μείνω μαζί τους είναι πιθανότατα πιο ασφαλές για μένα αυτή τη στιγμή. Θα σου τηλεφωνήσω για να σου πω τι ώρα να έρθεις στη συνάντηση και αν θα γίνει στο ΄Χορό του Φεγγαριού' ή στο 'Φως της Νύχτας'. Θέλω να μου κάνεις μια χάρη. Φέρε τον Τρέβορ και το αγόρι φωτιά στη συνάντηση, γιατί αν ότι άκουσα είναι αλήθεια...θα χρειαστούμε όση περισσότερη βοήθεια μπορούμε.
'Βρικόλακες;' Ρώτησε ο Τσαντ, με ύφος αστυνομικού πάλι, καθώς έτριβε το πίσω μέρος του λαιμού του εκεί όπου οι τρίχες είχαν αποφασίσει να μείνουν για πάντα όρθιες από ανατριχίλα.
Η Ένβι έγνεψε καταφατικά, συνοφρυώθηκε και κούνησε το κεφάλι της, 'Βρικόλακες ναι, αλλά υπάρχει και άλλος δαίμονας ελεύθερος και...'
Ο Τσαντ την άρπαξε από τα μπράτσα, 'Δαίμονας; Κανείς δεν είπε τίποτα για δαίμονες!'
Η Ένβι πήρε μια βαθιά ανάσα και έγνεψε, ελπίζοντας πως αυτά που θα του έλεγε θα τον έκαναν να αισθανθεί καλύτερα, 'Ναι, δαίμονας. Τα καλά νέα είναι ότι έχουμε δυο αγγέλους με το μέρος μας.' Του χαμογέλασε αδύναμα ελπίζοντας πως εκείνος δε θα λιποθυμούσε.
'Αγγέλους;' Ο Τσαντ την άφησε και ακούμπησε στον τοίχο, 'Θεέ και Κύριε.'
'Έτσι ακριβώς,' έγνεψε η Ένβι παρακολουθώντας τον να περνάει τα δάχτυλα του μέσα από τα μαλλιά του προσπαθώντας να μη τα ξεριζώσει. 'Τώρα λοιπόν, ασχολήσου με τον Τρέβορ. Μπορείς να το κάνεις αυτό για μένα; Να φέρεις τον Τρέβορ και τον Ζάκαρι στη συνάντηση αύριο.' Δάγκωσε το κάτω χείλος της, δεν ήθελε να κάνει άλλη σκηνή. 'Και για να στο ανταποδώσω, δε θα πάρω τα πράγματα μου απόψε μαζί μου...αν αυτό σε κάνει να νιώσεις καλύτερα.'
Ο Τσαντ έγνεψε καταφατικά και της χαμογέλασε. 'Σύμφωνοι.'
Άνοιξε την πόρτα για να βγουν έξω αλλά και οι δυο σταμάτησαν βλέποντας τον Ζάκαρι να στέκεται ανάμεσα από τους δυο άντρες με την φλεγόμενη παλάμη του στραμμένη και στους δυο.
'Ήρθε η ώρα να φύγουμε,' είπε η Ένβι και βγήκε βιαστικά αρπάζοντας το χέρι του Ντέβον και προχωρώντας προς το αμάξι του.
Ο Τρέβορ άρχισε να ακολουθεί αλλά ο Ζάκαρι τον σταμάτησε, ' για περίμενε εσύ εδώ μεγάλε εραστή. Πρέπει πρώτα να βγάλουμε άκρη με τον αδελφό της.'
'Πάμε μέσα και θα κάνω καφέ,' προσφέρθηκε ο Τσαντ, βγάζοντας έναν αναστεναγμό ευγνωμοσύνης όταν ο Τρέβορ άρχισε να προχωράει θυμωμένος προς το σπίτι, βηματίζοντας σαν να ήταν στρατιώτης. Έγνεψε καθώς ο Ζάκαρι ακολούθησε τον Τρέβορ μέσα, μετά έκλεισε την πόρτα και αναρωτήθηκε που στο διάολο είχε μπλέξει.
Μόλις έβαλε την καφετιέρα σε λειτουργία, ο Τσαντ στράφηκε προς τους δυο καλεσμένους του. Εκείνη τη στιγμή, είχε περισσότερες ερωτήσεις από ότι απαντήσεις και αυτό δε βοηθούσε την κατάσταση. 'Λοιπόν τι είναι όλα αυτά που είπε η Ένβι ότι υπάρχει ένας δαίμονας ελεύθερος; Επίσης μου είπε πως ο Γουόρεν έχει κανονίσει να τους μαζέψει όλους αύριο για κάποιου είδους συνάντηση για όσα έγιναν απόψε και θέλει να πάμε και εμείς οι τρεις οπωσδήποτε έστω και ακάλεστοι.'