เจ้าหญิงลูอันดาต้องเรียนรู้ด้วยความยากลำบากในไม่กี่เดือนที่ผ่านมานี้ว่าต้องพึ่งพระองค์เอง และตอนนี้เป็นโอกาสของพระนางแล้วที่จะทำให้ทุกอย่างถูกต้อง
เจ้าหญิงทรงตัวสั่นเมื่อไปถึงบ้านดินหลังเล็กนั้น ประตูไม้โอ๊คสีทึมถูกกระแทกปิด พระนางทรงหันมองซ้ายมองขวา เพื่อดูว่ามีคนของแม็คคลาวด์เข้ามาใกล้หรือไม่ แต่ต้องโล่งพระทัยเมื่อทุกคนดูจะวุ่นวายอยู่กับการทำลายจนไม่ทันได้สังเกต
เจ้าหญิงทรงเอื้อมพระหัตถ์ข้างหนึ่งจับปุ่มประตู อีกข้างถือเหล็กแหลมไว้ แล้วหมุนปุ่มประตูอย่างแผ่วเบาที่สุดเท่าที่จะทรงทำได้ และภาวนาอย่าให้พระนางทรงทำให้ราชาแม็คคลาวด์รู้ตัว
เจ้าหญิงลูอันดาทรงก้าวเข้าไปภายใน ในห้องนี้มืดจนพระเนตรต้องใช้เวลาในการปรับแสงจากแสงจ้าของเมืองสีขาว และภายในนี้ยังเย็นกว่าด้วย ขณะที่ทรงก้าวข้ามธรณีประตูของบ้านหลังเล็ก สิ่งแรกที่ทรงได้ยินคือเสียงร้องครวญครางของสตรีนางนั้น เมื่อพระเนตรปรับแสงแล้ว เจ้าหญิงทรงทอดพระเนตรภายในบ้านหลังเล็กและเห็นราชาแม็คคลาวด์ พระองค์ทรงเปลื้องฉลองพระองค์ตั้งแต่บั้นพระองค์ลงไป สตรีนางนั้นนอนเปลือยเปล่าอยู่บนพื้น ดิ้นรนอยู่เบื้องล่างพระวรกายราชาแม็คคลาวด์ นางร้องไห้และกรีดร้อง หลับตาแน่นขณะที่ราชาแม็คคลาวด์ทรงใช้พระหัตถ์ใหญ่โตปิดปากนางไว้
เจ้าหญิงลูอันดาแทบไม่ทรงเชื่อว่านี่คือเรื่องจริง ว่าพระนางกำลังเผชิญสิ่งนี้อยู่จริง เจ้าหญิงทรงก้าวไปข้างหน้าอย่างลังเล พระหัตถ์สั่น พระชานุอ่อนแรง ทรงภาวนาให้พระนางมีพละกำลังที่จะทำการต่อไป เจ้าหญิงทรงกำเหล็กแหลมไว้เหมือนกับมันคือชีวิตของพระนาง
ได้โปรดเถิด พระผู้เป็นเจ้า ให้ข้าได้ฆ่าชายคนนี้เถิด
เจ้าหญิงลูอันดาทรงได้ยินเสียงคำรามและเสียงครางของราชาแม็คคลาวด์เหมือนกับสัตว์ป่า เมื่อพระองค์ทรงล่วงล้ำเข้าไปในกายสตรีนางนั้น พระองค์ทรงไร้ความปราณี เสียงกรีดร้องของสตรีนางนั้นดูจะยิ่งดังขึ้นทุกครั้งที่พระองค์ขยับพระวรกาย
เจ้าหญิงลูอันดาทรงก้าวเข้าไปอีกเรื่อย ๆ จนทรงอยู่ห่างเพียงฟุตเดียว พระนางทอดพระเนตรที่ราชาแม็คคลาวด์ ทรงมองดูพระวรกายของพระองค์ และพยายามตัดสินพระทัยว่าควรจะแทงเข้าไปที่จุดไหนที่สุด โชคดีที่พระองค์ทรงถอดเสื้อเกราะออกและมีเพียงฉลองพระองค์เสื้อเชิ้ตบาง ๆ เท่านั้น ซึ่งขณะนี้ชุ่มไปด้วยพระเสโท เจ้าหญิงทรงได้กลิ่นแม้จากตรงนี้ พระนางผงะถอย การที่ราชาแม็คคลาวด์ทรงถอดเสื้อเกราะออกนั้นเป็นการกระทำที่สะเพร่าของพระองค์ และมันจะเป็นเช่นนั้น เจ้าหญิงทรงตัดสินพระทัยว่านี่จะเป็นความผิดพลาดสุดท้ายของราชาแม็คคลาวด์ พระนางทรงเงื้อแท่งเหล็กแหลมขึ้นสูงด้วยพระหัตถ์ทั้งสองข้าง แล้วจ้วงแทงลงบนพระปฤษฎางค์
ขณะที่ราชาแม็คคลาวด์ทรงครางออกมาเมื่อบรรลุความสุขสม เจ้าหญิงลูอันดาทรงเงื้อเหล็กแหลมขึ้นสูง พระนางทรงคิดว่าชีวิตของพระนางจะเปลี่ยนแปลงไปเช่นไรนับจากช่วงเวลานี้ ในอีกไม่กี่วินาทีจะไม่มีสิ่งใดเหมือนเดิมอีก อาณาจักรแม็คคลาวด์จะเป็นอิสระจากราชาทรราช ประชาชนของพระนางก็จะรอดชีวิตจากการบุกทำลายล้าง พระสวามีของพระนางจะได้ขึ้นครองบัลลังก์ และในที่สุดทุกอย่างจะเป็นไปด้วยดี
เจ้าหญิงลูอันดาทรงชะงักนิ่งด้วยความกลัว พระนางทรงสั่นกลัว หากไม่ทรงลงมือในตอนนี้ ก็จะไม่มีโอกาสอีก
เจ้าหญิงทรงหายพระทัยเข้า แล้วก้าวไปอีกหนึ่งก้าว เงื้อเหล็กแหลมไว้เหนือพระเศียรด้วยพระหัตถ์ทั้งสองข้าง แล้วคุกพระชานุลงทันที จ้วงแทงเหล็กแหลมลงมาด้วยพละกำลังทั้งหมดที่ทรงมี เตรียมพร้อมที่แทงมันเข้าไปที่หลังของราชาแม็คคลาวด์
แต่กลับมีบางอย่างที่ไม่ทรงคาดคิดเกิดขึ้น มันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วเกินกว่าที่จะทรงตั้งตัวได้ทัน ในวินาทีสุดท้ายนั้น ราชาแม็คคลาวด์ทรงกลิ้งหลบออกไป สำหรับบุรุษที่มีร่างกายใหญ่โตเช่นราชาแม็คคลาวด์ พระองค์ทรงเคลื่อนไหวได้รวดเร็วกว่าที่พระนางทรงคิดมาก ราชาแม็คคลาวด์กลิ้งหลบไปทางหนึ่ง ทำให้สตรีที่นอนอยู่เบื้องล่างกลายเป็นเป้า และมันสายเกินกว่าที่เจ้าหญิงลูอันดาจะทรงยั้งพระหัตถ์ได้ทัน
เหล็กแหลมยังคงพุ่งแทงลงไปในทรวงอกของเด็กสาวนางนั้น ท่ามกลางความตื่นตะลึงของเจ้าหญิงลูอันดา
เด็กสาวผุดลุกขึ้นนั่ง กรีดร้อง เจ้าหญิงลูอันดาทรงตกพระทัยและรู้สึกว่าเหล็กแหลมแทงเข้าไปในเนื้อของนาง ลึกเข้าไปจนถึงหัวใจ โลหิตไหลทะลักจากปากเด็กสาวขณะที่นางมองมาที่เจ้าหญิงด้วยความหวาดกลัวและผิดหวัง
ในที่สุด นางก็ล้มลงสิ้นใจตาย
เจ้าหญิงลูอันดาทรงคุกเข่านิ่งอยู่เช่นนั้น ใจสลาย ทรงพยายามทำความเข้าใจสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น ก่อนที่พระนางจะทรงเข้าใจเรื่องทั้งหมด ก่อนที่จะทรงรู้ว่าราชาแม็คคลาวด์ปลอดภัย เจ้าหญิงทรงรู้สึกถึงแรงฟาดเข้าที่พระปราง และรู้สึกว่าล้มลงกับพื้น
ขณะที่เจ้าหญิงทรงกระเด็นไปในอากาศนั้น ทรงรับรู้ได้อย่างเลือนรางว่าราชาแม็คคลาวด์เพิ่งต่อยพระนาง แรงจนลอยถลาไป พระองค์ทรงรู้ทุกความเคลื่อนไหวของเจ้าหญิงนับตั้งแต่ที่ทรงเดินเข้ามาในห้องนี้ ทรงแสร้งทำเป็นไม่รู้ และรอจังหวะ รอโอกาสเหมาะที่ไม่เพียงทรงหลบพ้นการจ้วงแทงของพระนาง แต่ยังลวงให้พระนางฆ่าเด็กสาวที่น่าสงสารนางนั้นในเวลาเดียวกัน และโยนความรู้สึกผิดให้แก่เจ้าหญิง
เจ้าหญิงลูอันดาทรงเห็นพระพักตร์ของราชาแม็คคลาวด์ ก่อนที่โลกของพระนางจะดับมืดลง พระองค์ทรงแย้มสรวล อ้าพระโอษฐ์กว้าง หายพระทัยแรงเหมือนกับสัตว์ป่า และสิ่งสุดท้ายที่ทรงได้ยิน ก่อนที่ราชาแม็คคลาวด์จะยกฉลองพระบาทบู้ทอันใหญ่โตกระทืบลงที่พระพักตร์ของพระนาง คือเสียงแหบห้าวที่เปล่งจากพระศอเหมือนกับสัตว์
“เจ้าช่วยข้าจริง ๆ” ราชาตรัส “ข้าเสร็จธุระกับนางพอดี”
บทที่ สอง
เจ้าหญิงเกว็นโดลีนทรงวิ่งไปตามตรอกคดเคี้ยวในย่านเสื่อมโทรมของเมือง น้ำพระเนตรไหลนองพระปรางทั้งสองข้าง ขณะที่ทรงวิ่งออกไปจากปราสาท พยายามไปให้ไกลจากราชากาเร็ธให้มากที่สุดเท่าที่จะทรงทำได้ พระหทัยยังคงเต้นแรงจากการเผขิญหน้ากัน นับตั้งแต่ทรงเห็นเฟิร์ธถูกแขวนคอ นับตั้งแต่ได้ยินคำขู่ของกาเร็ธ พระนางทรงพยายามอย่างยิ่งที่จะแยกแยะความจริงจากคำโกหกของกาเร็ธ แต่สำหรับคนที่มีจิตวิปริตเช่นกาเร็ธแล้ว ความจริงและคำโกหกนั้นพันพัวอยู่ด้วยกัน ยากที่แยกออกว่าสิ่งไหนคือความจริง เขาพยายามที่จะทำให้เจ้าหญิงทรงหวาดกลัวใช่หรือไม่? หรือว่าทุกสิ่งที่เขาบอกเป็นความจริง?
เจ้าหญิงเกว็นโดลีนทรงเห็นร่างของเฟิร์ธที่ถูกแขวนอยู่ด้วยพระองค์เอง ซึ่งนั่นบอกพระนางว่าครั้งนี้เรื่องทั้งหมดนี่อาจจะเป็นความจริง บางทีก็อดฟรีย์อาจจะถูกวางยาพิษจริง ๆ พระนางอาจจะถูกส่งไปแต่งงานกับพวกคนเถื่อนเนวารันจริง และธอร์อาจจะกำลังขี่ม้าไปถูกซุ่มโจมตีอยู่ในตอนนี้ ทั้งหมดนี้ทำให้เจ้าหญิงตัวสั่น
พระนางทรงรู้สึกอับจนหนทาง เจ้าหญิงจะต้องแก้ไขให้มันถูกต้อง พระนางไม่อาจวิ่งไปหาธอร์ได้ แต่ทรงสามารถไปวิ่งไปหาก็อดฟรีย์ เพื่อดูว่าเขาถูกวางยาพิษจริงหรือไม่ และเขายังมีชีวิตอยู่หรือไม่
เจ้าหญิงเกว็นโดลีนทรงวิ่งเร็วลึกเข้าไปในย่านเสื่อมโทรมของเมือง ทรงประหลาดพระทัยที่ต้องกลับมาที่นี่อีก สองครั้งแล้วในรอบหลายวัน ในย่านที่น่าขยะแขยงของราชสำนัก ซึ่งพระนางปฏิญาณว่าจะไม่กลับมาอีก หากก็อดฟรีย์ถูกวางยาพิษจริง เจ้าหญิงทรงรู้ว่ามันจะต้องเกิดที่ร้านเหล้า จะเป็นที่ไหนได้อีก? พระนางทรงกริ้วที่เขากลับมาที่นี่อีก ไม่ระวังตัวและประมาท แต่เหนืออื่นใดแล้ว เจ้าหญิงทรงหวาดกลัวแทนเชษฐา พระนางทรงรู้ว่าเป็นห่วงเชษฐามากเพียงใดในช่วงไม่กี่วันมานี้ และเมื่อคิดว่าหากต้องสูญเสียเขาไปอีกคน โดยเฉพาะหลังจากที่พระนางเพิ่งสูญเสียพระบิดาไป ทำให้ทรงรู้สึกใจหาย เจ้าหญิงเกว็นทรงรู้สึกว่าพระนางมีส่วนต้องรับผิดชอบในเรื่องนี้
เจ้าหญิงเกว็นโดลีนทรงหวาดกลัวอย่างแท้จริงขณะที่ทรงวิ่งไปตามตรอกเหล่านี้ ไม่ใช่เพราะพวกขี้เมาหรือพวกอันธพาลรอบ ๆ พระวรกาย แต่เป็นความกลัวที่มีต่อราชากาเร็ธ พระเชษฐามากกว่า ตอนที่พบกันเขาดูหมกมุ่น พระนางไม่อาจลบภาพใบหน้าและดวงตาของเขาออกไปจากใจได้ มันดำคล้ำและไร้วิญญาณ เขาดูเหมือนถูกครอบงำ และการที่เขานั่งอยู่บนบัลลังก์ของพระบิดายิ่งทำให้ดูเหมือนไม่ใช่ความจริง เจ้าหญิงทรงกลัวความอาฆาตของกาเร็ธ เขาอาจจะวางแผนส่งพระนางไปแต่งงานจริงก็เป็นได้ ซึ่งเป็นสิ่งที่จะไม่ทรงยอมให้เกิดขึ้นอย่างแน่นอน หรือเขาอาจจะต้องการให้พระนางไม่ทันระวังพระองค์ และกำลังวางแผนที่จะสังหารพระนางจริง ๆ เจ้าหญิงเกว็นทอดพระเนตรสองข้างทางระหว่างที่ทรงวิ่งไป ใบหน้าที่ทรงเห็นดูไม่เป็นมิตรและแปลกตา ทุกคนดูเป็นภัยที่กาเร็ธส่งมาจัดการพระนาง เจ้าหญิงทรงหวาดระแวงไปหมด
เจ้าหญิงเกว็นทรงเลี้ยวที่หัวมุมและชนเข้ากับขี้เมาเฒ่าคนหนึ่งจนเซถลาไป พระนางทรงตกพระทัยและเผลอร้องออกมา เจ้าหญิงทรงหวาดระแวง เป็นครู่กว่าจะทรงรู้ตัวว่าเป็นแค่คนเดินผ่านมาที่เลินเล่อ ไม่ใช่สมุนของกาเร็ธ เจ้าหญิงเกว็นทรงหันไปมอง เห็นเขาเดินโซเซจากไป ไม่หันกลับมาขอโทษด้วยซ้ำ ความน่าอดสูในย่านนี้ของเมืองนั้นเกินกว่าที่จะทรงทนรับได้ หากไม่ใช่เพื่อก็อดฟรีย์แล้ว พระนางจะไม่มีวันเฉียดมาใกล้แถวนี้อีก เจ้าหญิงทรงเกลียดเชษฐาที่ทำให้ต้องทรงลดตัวมาที่นี่ ทำไมเขาจึงอยู่ห่างจากร้านเหล้าไม่ได้นะ?
เจ้าหญิงเกว็นทรงเลี้ยวที่อีกมุมหนึ่งและตรงนั้นเอง คือร้านเหล้าของก็อดฟรีย์ ร้านที่แทบจะเรียกว่าอาคารไม่ได้ โกโรโกโส ประตูเปิดอ้าอยู่ มีขี้เมาเดินออกมาเหมือนที่เคยเป็นมาตลอด เจ้าหญิงไม่ทรงเสียเวลา รีบเสด็จผ่านเข้าประตูที่เปิดอ้าอยู่เข้าไป
เมื่อเข้าไปภายในพระนางทรงรออยู่ครู่หนึ่งให้พระเนตรปรับแสงในความสลัวภายในร้านที่อบอวลไปด้วยกลิ่นเอล และกลิ่นตัวคน ทั้งร้านตกอยู่ในความเงียบ ชายกว่ายี่สิบคนที่แออัดกันอยู่ในนี้ต่างหันมามองที่พระนางด้วยความประหลาดใจ ที่เห็นราชนิกูลในทรงฉลองพระองค์งดงาม บุกเข้ามาในร้านที่น่าจะไม่ได้ทำความสะอาดมาหลายปีแล้ว