Когда ответ я не знаю
Словно, как свеча таю
25 маусым шілде сағат 00/26 00/50 бітірдім
Мы даже не знаем
Как близко нам наши враги
И не подумав мы делаем
Не верные поступки и шаги
Наше золото это наши дети
И появляются они на свет
Но не задумываемся мы
Содержать сможем ли или нет?
Можем, не можем эта уже другая тема
Но, что поделаешь, эта наша главная проблема
Низкий поклон, всем нашим женщинам
И скажу от чистого сердце: «спасибо вам!»
Мы мужчины, словно по реке плывем
И благодаря женщин мы живем
Они готовят, и стирают
И нас любят, и ласкают
И мы тоже любим, ценим их
И это они прекрасно знают.
30 маусым 2011 жыл 7/50- 21/00 бітірдім
Жан анамның құлыншағымын
Өзі жоқ болса, өзін сағынамын
Жан анам, жан аяулым
Өзіңе осы өлеңімді арнадым
Мен үшін, бар күшіңді аямай, барыңды саласың
«Балам, балам», деп мені бағып-қағып, жатасың
Бір өзің мені қуантып, жұбатасың
Мені көрген сайын бетімнен сүйіп, қуанасың
Менде ана қуанып, шаттанамын
Сен сияқты анамның бар екеніне мақтанамын
Әр ана сүйеді өз баласын
Бұған жоқ менің таласым
Көрдің бе сен бауырым
Баласын сүймеген анасын?
Орысша біз сөйлеміз
Ана, ана демей «мама» дейміз
Қайткенде де, қай тілде сөйлесек
Анамызды сүйіп, құрметтесек
Қартайғанда оларды
Бағып- қағып біз жүрсек
Осы жерде қуанады жан ана
Күліп, ойнап, шаттанып кетеді балаша
«Балам, өсіп, бағып жатыр ол мені
Бұдан артық жоқ арманым деп
Әрдайым мақтан тұтып жүреді ол сені!!!!
1 шілде 2011 жыл 12/45 1355 аралығында
Елінің дербестігін сақтауға тырысты
Ғасырлар бойы ата-бабам соғысты
Ал енді мен қазақпын деп мақтанамын
Шетте жүрсем сағынамын
Қазақ елім ардақты деп
Жария салып, шаттанамын
Шындық адамның жанына батады
Секілді бір мұз боп қатады
Тыңдашы мені, халайық
Өзіміз туралы шындығымызды айтайық
Өзімізді атаймыз солтүстік, не оңтүстік
Тең бе, тең емес пе, амал жоқ бөлістік
Бөлдік өзімізді бір затты бөлгендей
Бар нәрсеге өзіміздің қолымыз жеткендей
Болар іс болды не істейсің
Менің осы сөзіме енді не дейсің?
Мұхамеджан Тазабеков атамыздың айтқанын
Есіңе сенің бір сөзін салайын
«Солардың ұрпағы деп біз мақтанамыз
Парыз бен сүннетің жоқ орындалған
Аталарға тартып туған ұрпақ болып
Тілегің көп болса екен қабыл болған»
1 шілде 2011 жыл
Как свою маму буду тебя любить
И без тебя мне трудно жить
Буду тебя вечно на руках таскать (носить)
Всегда уважать и ласкать
«Ревнуешь потеряешь» это фразы мои
Не бойся, не скопировал, это не чьи
И не стану тебя ревновать
Потому что, не хочу тебя терять
Одной тетради будет мало для меня
Чтобы описать жаным тебя
Такие красивые твои глазки
Будто ты фея из сказки
Я хочу твоей любви и ласки
И чтобы в нашей жизни не было черной краски
2 шілде 2011 год 11/00- 11/53 примерно
Я тебя люблю ты это знаешь
Но меня видеть не желаешь
И на улице мимо проходишь
И стороной меня обходишь
Я не нравляюсь тебе?
Почему, скажи мне?
Сам по себе в этой жизни маюсь
И от других ничем не отличаюсь
Но за свои грехи я каюсь
Быть хорошим я стараюсь
Солнце мое, проснись
По сторонам оглянись
Моя душа словно стало льдом
Разогрей меня своим теплом
И жизнь станет сладче, чем мёд
И навсегда растает мой лёд
2 шілде 23/00- 23/34 2011 год
А всё ждал и ждал твой ответ
И ты впервые сказала мне «привет»
И от волнение сердце билось
Но услышав твое слово «нет»
Думаешь сердце не разбилось?
Посмотрев на мою одежду
Ты сказала: «извини»
И убив мою надежду
Ты сказала: «не звони»
Все равно мой звонок не будет мешать
Звонить, не звонить мне решать
Ведь я трачу свой баланс
А ты удели время и дай шанс
3 шілде 2011 жыл
Сенің атың мәңгі қалады есімде
Сенің махаббатың менің жүрегімде
Жылап, еңіреп жатқанымда бесігімде
Жұбатып мені салдың сен етегіңе
Жете бермейді әрбір адам дегеніне
Сонда шын бақыт деген немене?
Ақшасы жетіп жатса керегіне
Астында толып жатса мәшине
Күнде қыдырыс, күнде той
Нағыз байлық осы ғой
Оңбай қателестің, шырағым
Мұқият, тыңда, бауырым
Бақыт деген ана үшін бұл оның баласы