Həkim çağırmaq
Həkim çağırmaq olar,
Təcili yardım gələr.
Qulluqçu çağırarsan,
Köməyin ola bilər.
Duyelə çağırarsan
Qəzəblənib kimsəni
Taksi çağırsan əgər,
Gəlib aparar səni.
Yağış da çağırarsan,
Təbiətə can verər,
Polis də çağırarsan,
Qoymaz çəkəsən zərər.
Istədiklərin olar,
Çağırmağına baxır,
Gülüş, qəzəb, ya qorxu,
Nə istəyirsən çağır.
Nə desən çağırarsan,
Sən belə vərdiş ilə,
Bir Tanrı, bir məhəbbət,
Gəlməz sifariş ilə!
КОГДА ПОЙМЁШЬ
Когда поймёшь на самом деле,
Что правды может и не быть,
Что хрупок дух в здоровом теле
От недомолвок и обид,
А между прошлым и грядущим
Нет абсолютно ничего,
И грех печалиться о сущем,
Когда по сути нет его,
Живи и радуйся, как чуду,
Морщинке времени любой,
Поскольку мы с тобой повсюду,
И всё на свете в нас с тобой.
Anlarsan
Bir gün anlayarsan, həqiqətən də
Haqqı, ədaləti çox olar danan.
Kövrək bir könül var güclü bədəndə,
Incidərlər, sındırarlar nagahan.
Keçmişlə gələcək arasında sən
Boşluqlar görsən də, tanrı pənahdı.
Çalış ki, uzaq ol qəmdən, qüssədən,
Boş şeyin dərdini çəkmə, günahdı.
Dünyanın sehrini duy, sevinc ilə,
Aləm bizimlədir, bizimlə inan.
Keçək gülə-gülə, verib əl-ələ,
Zamanın bu eniş, yoxuşlarından
КРОМЕ ТЕБЯ
Я порвал все твои фотографии. Но это не помогло. Я помнил тебя.
Я уехал за тридевять земель и больше не возвращался.
Но это не помогло. Я помнил тебя.
Я встречался с другими, и меня любили. Но это не помогло. Я помнил тебя.
Я напивался вусмерть, как сапожник, как бич, как последняя тварь.
Но это не помогло. Я помнил тебя.
Я женился, обзавелся детьми, стал домовитым. Но это не помогло. Я помнил тебя.
Я старею. Всё выветривается из памяти. Всё.
Кроме тебя.
Səndən savayı
Butün şəkillərini bir-bir cırıb tulladım,
Bu olmadı imdadım Sənı unudammadım.
Acı şərabdan, meydən içdim, içənə kimi,
huşum itənə kimi. Küçədə sərxoş yatan
yazıq pinəçi kimi, Nə bilim nəçi kimi,
nə bilim nəçi kimi. Bu olmadı imdadım,
Səni unudammadım. Evləndim, həyatıma
ailə, uşaq doldu, vim, eşiyim oldu.
Bu olmadı imdadım, Səni unudammadım.
Indi mən qocalıram Çalışsam da havayı
Hər şey yadımdan çıxır, Hər şey,
Səndən savayı
Азан
Спит земля во тьме глубокой ночи.
Вечность и безмолвие вокруг.
Словно свет сквозь сомкнутые очи,
В небо проникает первый звук.
И оно, как дрогнувшее веко,
Стряхивает звездную пыльцу
Одинокий голос человека
Вьется и возносится к Творцу.
Azan
Zülmət qaranlıqda uyuyur torpaq,
Әtrafda bir sükut, bir əbədiyyət,
Işıq tək gecənin köksün yararaq,
Ilk səs asimana qalxır nəhayət.
O, sanki diksinən gözün pərdəsi,
Silkib ulduzların tozunu silir
Ucalır tək, tənha bir insan səsi,
Qalxıb, Yaradana doğru yüksəlir.
Снег идёт
Не помню в день какой и год
Из детства раннего, в котором
«А снег идёт! А снег идёт!»
Мы у окна кричали хором:
Шёл снег, стояли холода,
От ветра что-то дребезжало.
Ты на руках меня тогда
С улыбкой бережно держала.
И мы кричали: «Снег идёт!»
Так радостно и простодушно,
Что он с тех пор который год
Всё так же падает послушно.
И всякий раз в канун зимы
Едва ветра затянут вьюгу,
Мне снова чудится, что мы
Кричим с тобой на всю округу
Был тихим нынешний рассвет,
Лишь сердце с полночи щемило
«Её на свете больше нет,»
Сестра мне утром сообщила.
Но только телефон умолк,
Как снег пошёл повсюду снова.
Хотел я крикнуть и не смог.
И выдохнуть не смог ни слова!
Летит, летит весёлый снег,
Кружит и падает, как эхо
Неправда, что тебя здесь нет.
Смотри, родная: сколько снега!
Qar yağır
Yadımda dəqiq deyil,
Hansı il, hansı gündə,
«Qar yağır» qışqırardıq,
Pəncərənin önündə.
Külək nəsə qopardı,
Qar yağırdı ahəstə.
Gülə-gülə tutardın,
Məni qolların üstə.
Qışqırardıq «qar yağır»,
Uşaq sevinci ilə.
Qarsa sakit yağardı,
Beləcə, ildən ilə.
Hər il qış ərəfəsi,
Baxıb qara, borana,
Mənə elə gəlir ki,
Səs salırıq hər yana.
Bir gün, bir sakit səhər
Ürək sancdı bir təhər.
Sən dünyadan köçmüsən,
Bacım çatdırdı xəbər.
Telefon susan andan,
Yenə də qar yağırdı,
Qışqırmaq istəyirdim,
Səsimsə çıxmayırdı
Qış gəldi, qara baxsan,
Ürəyim səni andı.
Kim deyir ki, sən yoxsan,
Yox, yox, bu ki, yalandı.
Qəlbimdə, canımdasan,
Sən mənimləsən axır,
Әzizim, yanımdasan,
Bax, gör necə qar yağır
Сколько воды в реке?..
Сколько воды в реке?..
Сколько в твоей руке?..
Та, что в реке, как лед.
Та, что в руке, как мед.
С заутра до темна
Пил бы ее до дна.
Пил бы с твоей руки,
Словно со дна реки,
Сутками напролет
Сладкую, словно мед