Шрифт
Фон
– Ды не! З грывай!
– А-а! Так, з грывай, такі з дзюбай.
– Ды з якой там дзюбай! З ікламі.
– Ну так, з ікламі і крыламі.
– Не, гэта не леў.
– А хто ж гэта?
– Не ведаю. Леў жоўты.
– Ну так, жоўты, амаль шэры.
– Не, хутчэй амаль чырвоны.
– Так-так-так, з хвастом.
– Ага, з хвастом і пазурамі.
– Ведаю! Пазуры велічынёй з атрамантніцу.
– Які ж гэта леў? Гэта хутчэй мыш.
– А, гэта з крыламі?
– Ну, з крыламі!
– Дык тады гэта птушка.
– Ага. Я таксама думаю, што птушка.
– Я табе казаў пра льва.
– Я таксама, пра птушку льва.
– Ды няўжо леў – птушка?
– Здаецца, птушка. Ён яшчэ гэтак цілікае: “Цірлі-цірлі, цюць-цюць-цюць”.
– Чакай! Такі шэранькі і жоўценькі?
Шрифт
Фон