- Значыць, гэта ўсё, што вы маглі мне сказаць?
Нейкае імгненне місіс Кросбі вагалася.
- Вось яшчэ што. Да нас дайшлі чуткі, што ён жыве з кітаянкай, - я яе сама бачыла, - і Роберт наказаў, каб я яго на парог не пускала.
Містэр Джойс сядзеў у крэсле, абапёршыся падбародкам на далонь, і ўважліва глядзеў на Леслі. Няўжо яму толькі здалося, што ў чорных зрэнках яе на нейкае імгненне мільгануў раптам цьмяны чырвоны агеньчык? Містэру Джойсу стала няёмка. Ён сеў інакш, склаў на грудзях рукі і павольна, акуратна падбіраючы словы, загаварыў:
- Мушу паведаміць вам, што існуе цыдулка да Джэфа Хэманда, напісаная вашай рукой.
Ён уважліва глядзеў на яе. Яна не варухнулася, толькі крыху памарудзіла з адказам.
- Мне даводзілася пасылаць яму розныя цыдулкі з якім-небудзь запрашэннем. Час ад часу, калі ён збіраўся ехаць у Сінгапур, я прасіла яго купіць тое-сёе мне.
- У гэтай цыдулцы вы прасілі яго прыехаць, таму што Роберта няма дома.
- Не можа быць. Ніколі нічога такога я не пісала.
- Прачытайце, калі ласка.
Ён дастаў з кішэні цыдулку і падаў яе Леслі. Яна толькі зірнула, пагардліва ўсміхнулася і вярнула назад.
- Почырк не мой.
- Так, але мне сказалі, што гэта дакладная копія арыгінала.
Тады яна прачытала цыдулку, і раптам з ёю адбылася жудасная перамена. На твар яе, і так заўсёды бледны, нельга было глядзець без жалю. Ён зрабіўся зялёны. Скура абцягнула косці, быццам і не было пад ёю плоці. Губы растуліліся, з-пад іх паказаліся зубы. Ненатуральна шырокімі вачыма яна ўтаропілася ў містэра Джойса. Перад ім была цяпер не жывая жанчына, а мярцвяк.
- Што гэта значыць? - прашаптала яна.
У роце перасохла, з горла вырываўся нейкі хрып, непадобны на чалавечы голас.
- Растлумачыць гэта можаце толькі вы самі, - адказаў ён.
- Я не пісала гэтага. Клянуся, я не пісала.
- Падумайце. Калі арыгінал сапраўды напісаны вашай рукой, мы не зможам гэта абвергнуць.
- Скажыце, што гэта падробка.
- Цяжка будзе давесці. Лягчэй якраз даказаць, што цыдулка сапраўдная.
Яе хударлявае цела задрыжэла. Пот вялікімі кроплямі выступіў на лбе. Яна выцягнула з сумачкі насоўку і выцерла далоні. Потым зноў прабегла вачыма цыдулку і спадылба зірнула на містэра Джойса.