Немалады ўжо чалавек з пасівелай бародкай і хударлявым тварам, ён быў у кашулі без рукавоў і ў парусінавых штанах, але без шкарпэтак і чаравікаў. Па-ангельску ён гаварыў з ледзь прыкметным замежным вымаўленнем.
- Вы Нэйлсан? - спытаўся шкіпер.
- Ён самы.
- Чуў пра вас. Так і думаў, што вы недзе тут пасяліліся.
Ён рушыў за Нэйлсанам у маленькае бунгала і тут стомлена апусціўся ў крэсла.
Пакуль Нэйлсан хадзіў па віскі і келіхі, шкіпер агледзеў пакой.
Яго ўразіла вялікая колькасць кніг. Усе чатыры сцяны, ад падлогі да столі, займалі паліцы з кнігамі. Быў тут і раяль, завалены нотамі, і вялікі стол з кнігамі і часопісамі.
Пакой здзівіў шкіпера, але ён успомніў, што Нэйлсан славіўся ў наваколлі як дзівак. Ніхто пра яго амаль нічога не ведаў, хаця ён пражыў на астравах шмат гадоў. Аднак тыя, каму давялося з ім сустракацца, казалі, што ён вялікі дзівак. Па нацыянальнасці ён быў швед.
- Багата ж у вас кніг, - сказаў шкіпер, калі Нэйлсан вярнуўся.
- Яны не шкодзяць, - адказаў Нэйлсан з усмешкай.
- Няўжо ўсё гэта вы прачыталі? - пацікавіўся шкіпер.
- Большасць з іх.
- Я і сам аматар пачытаць. Увесь час атрымліваю «Сэтэрдэй іўнінг пост».
Нэйлсан прапанаваў госцю шклянку віскі і цыгару. Шкіпер вырашыў тое-сёе расказаць пра сябе.
- Я прыплыў сюды ўчора пад вечар, але не знайшоў праходу, таму кінуў якар у моры. Я тут стаянкі не ведаю, але гаспадар загадаў прывезці сюды такі-сякі груз. Грэю. Вы ведаеце яго?
- Ведаю. У яго тут недалёка крама.
- Дык вось яму патрэбны кансервы, а ў яго ёсць копра. Таму і вырашылі, чым мне без справы стаяць у Апіі, лепш плыць сюды. Я звычайна плаваю між Апіяй і Пага-Пага, але там у іх цяпер воспа.
Ён глынуў віскі і запаліў цыгару. Шкіпер быў маўчун, але Нэйлсан чымсьці раздражняў яго і прымушаў гаварыць. Швед сачыў за ім сваімі вялікімі чорнымі вачыма, у якіх мільгала лёгкая ўсмешка.
- У вас тут выдатнае месца.
- Але, крыху давялося папрацаваць.
- Вашы дрэвы, мабыць, даюць вялікі даход. Добрыя дрэвы, а копра цяпер у цане. У мяне самога была некалі маленькая плантацыя на Іполу, але потым мусіў прадаць.
Шкіпер зноў агледзеў пакой, завалены кнігамі, незразумелымі, таму, здавалася, варожымі яму.