Бірнеше күннен кейін әкемді Жаңа Гранада жағалауларына апаруға тиіс болған шонжарларға Монтего шығанағында желкен берілді. Жеңіл кеме ұзақ ұшуға түспес бұрын біздің ормандарымыздың құтаны сияқты өзінің ақ қанаттарын сынақтан өткізді. Соломон әкемнің бөлмесіне кіріп, оның борттық костюмін жай ғана ұйымдастырып, Эстер қолының бірінде отырып, екіншісінен баланың багажы бар кеудесін іліп қояды: ол кішкентай қолдарын ағасына созып, соломон оны досының ішіне салып, кішкентай оқпанға собық тастады. Асыл басы жебірейіл дініне дейін сорлы баптизмді көз жасының душымен ғана шомылдырған сол жаратылыс қасиетті қазына болды; Әкем мұны жақсы білген, оны ешқашан да омытпаған. Соломонды өзінің досы еске түсіріп, оларды бөліп алатын қайыққа секіріп бара жатқанда, уәде беріп, таңдаған дауыспен: «Қызымның мен үшін дұғасы және ол мен анасы үшін кеніш, крест жорықтарының аяғынан бірге жоғары көтеріледі» деп жауап берді.
Әкем қайтып келгенде жеті жаста едім, мен өзімнің сапарымнан әкелген асыл ойықтарды таң қалдырдым, сол қызды соншалықты әдемі, соншалықты тәтті және күлкіге таң қалдырдым. Анам оны қамқорлықпен қамтыды, ал әпкелерім оған нәзіктікпен көңіл көтерді, әкем оны әйелінің нокаутына қоя отырып, оған: «Бұл соломонның қызы, ол сені жібереді» деді.
Балалар ойындары кезінде оның еріндері кастилиан екпінін модуляциялай бастады, сондықтан әдемі әйелдің аузында және баланың күлкісінде үйлесімді әрі сейілгіш.
Бұл шамамен алты жыл болар еді. Әкемнің бөлмесіне бір түстен кейін кіргенде оның собық екенін естідім: қолдары үстел үстінде айқасты, ал оларда маңдайын демалады; оның жанында анам сыпырып алып, тізесін бүгіп Мэри басын салды, ауырсынуды түсінбей, ағасының лақап аттарына дерлік немқұрайлы қарады: дәл сол күні алынған Кингстонның хаты Соломонның қайтыс болғаны туралы хабар берді. Сол түстен кейін әкемнің бір ғана көрінісі есімде: «Егер әркім соңғы ізгі ниеттерін ала алмай менен бас тартса, неге еліме ораламын?» Алас! оның күлі түсініксіз жерде демалуға тиіс болды, мұхиттың желсіз, жағажайларында ол бала кезінде қашып кетті, оның мінсіздігі жас әрі жалындап айқасты, өз бейітінің плитасына аромның кепкен гүлдері мен жылдардың шаң-тозаңын сыпыруға келеді!
Ол кезде біздің отбасымызды біле тұра, Мэри ата-анамның қызы емес деп күдіктенетіндер аз болды. Ол біздің тілімізді жақсы меңгерген, мейірімді, қызу әрі интеллектуалды болған. Анам әпкелеріммен және менімен бір мезгілде басын шауып тастағанда, жетім баланың қайсысы болғанын ешкім болжай алмады.
Ол тоғыз жаста еді. Шашы мол, әлі де ақшыл қоңыр, сусымалы және оның жіңішке және қозғалмалы белінде ойнайды; сөйлесетін көз; дауыстыларымызда жоқ біраз меланхолийлік екпін; Әкемнің үйінен шыққанда алған бейнем осындай еді: ол сол қайғылы күннің таңында, анамның терезелерінің астында қалай болды.
VIII
Түнде Эмма үстелге келу үшін есігіме қағып кетті. Көз жасының іздерін жасыру үшін бетімді шомылдырдым да, тыртықымды сылтаурату үшін көйлектерімді өзгерттім.
Мэри асханада болған жоқ, мен оның кәсіптері оның әдеттегіден ұзағырақ болуына себеп болғанын елестеттім. Әкемнің бос емес орынды көріп, оны сұрады, ал Эмма сол түстен кейін бас ауруына шалдыққанын және қазірдің өзінде ұйықтап жатқанын айтты. Әсер қалдырмауға тырыстым; Әңгімені жағымды ету үшін бар күш-жігерімді жұмсай отырып, мен жай ғана барған шаруашылықтардағы барлық жақсартуларды ынтамен айтып бердім. Бірақ мұның бәрі пайдасыз болды: әкем менен гөрі шаршады, және ол ерте зейнетке шықты; Эмма мен анам балалар төсекке барып, Марияның қалай жұмыс істеп жатқанын көріп, алғысымды білдіремін.
Эмма асханаға қайтып оралғанымен, кешкі асы ұзаққа созылмады. Олардың карталар ойынына қатысуды талап еткен Филипп пен Хелуаз көзімді ұйқыға кетті деп айыптады. Ол анамнан келесі күні мені тауға алып жүруге рұқсат сұрады, сондықтан наразылығын алып тастады.
Менің бөлмесімде медитация жасай отырып, Мэридің азап шегу себебін жорамалдадым деп ойладым. Мен өзім келгеннен кейін бөлмеден қалай кеткенімді және оның құпия екпіні маған эмоцияны қуғын-сүргінге ұшырататын адамға тән даналықтың жоқтығына жауап беруге қалай себеп болғанын есіне түсірдім. Өзінің қайғы-қасіретінің шығу тегін біле тұра, одан кешірім алу үшін мың өмір берген болар еді; Бірақ менің рухымның күйзеліске ұшырауына күмән келді. Мэридің махаббатына күмәндандым. Неге менің ойымша, жүрегім осы батылдыққа ұшырағанына сенуге ұмтыла ма? Мені соншалықты сұлулыққа, соншалықты кінәсіздікке ие болуға лайық емес деп санаймын. Мені әпкесі ретіндегі әсеріне ғана лайық бола отырып, өзім үшін махаббат объектісіне сену нүктесіне дейін әпкесіме лақтырып тастаңыз. Менің мадақтауымда мен өзімнің келесі сапарым туралы аз террормен, көңілімнен шықтым деп ойладым.
IX
Келесі күні таңертең тұрдым. Орталық тау жотасының купелерін Шығысқа қарай ажыратқан жарқыраулар, оған жартылай шеңбермен алтын жалатылған, бір-бірінен алыстап, жоғалып кету үшін ашылмаған кейбір жеңіл бұлттар. Аңғардың жасыл пампалары мен джунглилері блюз әйнек арқылы көрінеді, ал олардың ортасында кейбір ақ хауыздар, спиральмен көтерілген жаңа күйген таулардың түтіндері, бір кездері өзеннің көтерілістері өтеді. Батыстың тау жотасы, оның бүктемелері мен төстері бар, мистер бүркемелеген кемеңгерлердің қолымен оның орталықтарынан ілінген қара-көк барқыттан жасалған плащтарға ұқсайды. Менің терезесімнің алдында бақтағы раушан бұталары мен ағаштардың жапырақтары жапырақтары мен гүлдеріне шомылдырылған шық төгілуге келетін алғашқы бриздерден қорқатындай көрінді. Мен бәрін қайғылы деп таптым. Мен мылтықты алдым: мен маңдайы шамадан тыс назар аударып, бірінші қолбасшылықты күтіп, оның тұспалдап аяқтарына отырғызған аффективті Майоға белгі бердім; Ал тас қоршаудан секіріп, тау жолын алдым. Ішке кіргенде түннің соңғы аураларының қамқорлығымен оның жаңаша және тартысқа түскенін таптым. Құтандар желдің шым-шытырығынан бас тартқан ленталар сияқты күнді күміске айналдырған толқынды сызықтар түзе отырып, өз қораздарын тастап кетті. Гиадуалдардан көршілес жүгері алқаптарына бару үшін парсылардан көптеген шыбын-шіркейлер өсті; Ал Диостеде бұл күнді тау жүрегінен өзінің қайғылы да монотонды әнімен қарсы алды.
Мен алты жыл бұрын осыншама рет жасаған жолдың бойымен өзеннің қыратты жазығына шықтым. Оның нөсерінің найзағайы күшейе түсті, Көп ұзамай мен ағыстарды тауып алғаннан кейін, оларда қайнап жатқан көбікке айналып, артқы суларда кристалды және тегіс болып, әрқашан иракалдармен, қырыққұлақтармен және сары сабақтардың қырыққұлақтарымен және қамыстарымен, жібек қауырсындарымен және күлгін тұқымдармен шектесетін мүктің плюс жыныстарының төсегіне домалатып отырдым.
Мені бір кездері өткен кісі самырсынымен дауылдан пайда болған көпірдің ортасында тоқтатыңыз. Олардың тақтайшаларынан паразиттік гүлдер ілінген, ал көк, иридесцентті қоңыраулар менің аяғымнан толқындардағы жартасқа дейін төмен қарай фестонизацияланған. Қулық-сұмдық және хақиқат өсімдіктер өзенді ұзындықта күмбезге салды, және ол арқылы тастап кеткен үнді ғибадатханасының төбесі сынғандай көтерілген күннің кейбір сәулелеріне кірді. Мен жай ғана банктен кетіп қалдым, ал менің қоздыруымда таңғажайып көпірдің үстінен өтіп, бірден, менің алдымда ескі Джозефтің иелігіне әкелген жолды алып, сол күні менен оның қош келдіңіздер деп күткен жолын шешкен шығармын.