Danilo Clementoni - กลับสู่ผืนโลก стр 2.

3

4

เครื่องยนต์ของยานซึ่งปรับเพื่อการเดินทางภายในระบบสุริยะส่งเสียงหึ่งแบบคลาสสิกเป็นสองช่วง สำหรับหูอันเชี่ยวชาญของ

แอซากิสแล้วเสียงนั้นหมายความว่ายานกำลังทำหน้าที่เป็นอย่างดี ด้วยการได้ยินไวเช่นนี้เขาจะสามารถรับรู้ความแปรผันในห้องปรับในระดับน้อยเพียง 0.0001 ลาสิก ได้เร็วกว่าที่ระบบควบคุมอัตโนมัติอันชาญฉลาดจะจับได้ เหตุผลนี้เองที่ทำให้แอซากิสได้รับตำแหน่งผู้บัญชาการยานประเภทเพกาซัส

มีคนมากมายที่คงจะได้ยอมทำทุกอย่างให้ได้อยู่ในตำแหน่งนี้ แต่แอซากิสก็มาอยู่ตรงนี้แล้ว

สิ่งปลูกฝังในลูกตาที่เรียกว่า โอ^คอม ทำให้เส้นทางที่คำนวณใหม่เกิดเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาตรงหน้าแอซากิส เป็นเรื่องไม่ธรรมดาที่วัตถุขนาดไม่กี่ไมครอนสามารถทำหน้าที่ประเภทนั้นได้ สิ่งปลูกฝังนี้ใส่เข้าไปในเส้นประสาทตาโดยตรงแล้วทำให้สามารถมองดูโต๊ะควบคุมทั้งชุดได้โดยซ้อนภาพทับบนภาพที่อยู่ตรงหน้าแอซากิส

จริงๆ ตอนแรกก็ไม่ได้ง่ายที่จะชินกับเวทมนตร์ดังกล่าวนี้ และอาการคลื่นไส้ก็เกือบจะจัดการไม่ได้มากกว่าหนึ่งครั้ง อย่างไรก็ตาม ขณะนี้แอซากิสกลับไม่สามารถทำงานได้หากปราศจากสิ่งปลูกฝังนี้

ระบบสุริยะทั้งระบบหมุนรอบตัวเขาด้วยความสง่างามอันน่าหลงใหลทั้งหลายทั้งปวง จุดสีน้ำเงินขนาดเล็กใกล้กับดาวพฤหัสขนาดใหญ่โตแสดงตำแหน่งของยาน ส่วนเส้นบางสีแดงซึ่งโค้งกว่า

เวอร์ชั่นที่จางหายไปในขณะนี้เล็กน้อยบ่งถึงแนววิถีเข้าหาโลกแนวใหม่

แรงดึงดูดโน้มถ่วงของดาวเคราะห์ดวงใหญ่ที่สุดในระบบนั้นน่าตกใจ จำเป็นต้องรักษาระยะปลอดภัยไว้ และมีเพียงกำลังของเครื่องยนต์ประเภทเบาเซนสองเครื่องเท่านั้นที่จะทำให้ธีออสหนีอ้อมกอดมรณะนี้ได้

“แอซากิส” เครื่องสื่อสารแบบเคลื่อนย้ายได้ที่ติดอยู่กับโต๊ะตรงหน้าแอซากิสส่งเสียงต่ำ “เราต้องตรวจสอบภาวะของคู่ต่อในส่วนกั้นแยกที่หก”

“นายยังไม่ได้ทำอีกหรือ” แอซากิสตอบด้วยน้ำเสียงแหย่ที่ทราบว่าจะทำให้เพื่อนโกรธ

“โยนซิการ์เหม็นๆ นั่นทิ้งไปแล้วมาช่วยกันหน่อย!” เพทรีคำราม

ว่าแล้วเชียว

แอซากิสทำให้เพทรีอารมณ์ขึ้นได้สำเร็จและกำลังรู้สึกสนุกเป็นบ้า

“มาแล้ว มาแล้ว กำลังมา เพื่อน อย่ามีน้ำโห”

“มาเลย ฉันอยู่กับเรื่องบ้านี่มาสี่ชั่วโมงแล้วและไม่มีอารมณ์จะมาตลก”

ไม่พอใจเหมือนเคย แต่ไม่มีสิ่งใดและไม่มีใครจะสามารถแยกทั้งสองออกจากกันได้

ทั้งสองได้รู้จักกันตั้งแต่เด็ก เพทรีเป็นผู้ที่ได้ช่วยชีวิตแอซากิสจากการถูกตีซ้ำๆ (เพทรีเป็นเด็กที่ตัวใหญ่กว่ามาก) มากกว่าหนึ่งครั้ง โดยใช้ขนาดตัวอันน่าเกรงขามเข้าขวางระหว่างเพื่อนของตนกับแก๊งอันธพาลขาประจำซึ่งแอซากิสเป็นเป้าหมายบ่อยมาก

สมัยเป็นเด็กผู้ชาย แอซากิสไม่แน่ใจว่าตนจะเป็นคนประเภทที่เพศตรงข้ามผู้น่าดึงดูดใจมากหน่อยจะแย่งกัน แอซากิสแต่งกายในลักษณะซอมซ่อเสมอโดยมีศีรษะที่โกนผมเกลี้ยง ร่างกายผอมบาง และเชื่อมต่อกับระบบจีซีเอส

5

เรื่องนี้ไม่เคยสำคัญต่อเขาเลย

ความกระหายความรู้ของแอซากิสไม่เคยมีขีดจำกัด แอซากิสเชื่อมต่อแม้ในเวลากลางคืน แม้ว่าในขณะที่นอนหลับความสามารถในการได้มาซึ่งความรู้จะลดลงเหลือ 1% อันเนื่องมาจากความจำเป็นต้องใช้สมาธิเต็มที่นั่นเอง แต่แอซากิสไม่เคยปรารถนาที่จะเสียแม้สักชั่วครู่ของชีวิตไปโดยไม่ใช้โอกาสในการพัฒนาความรู้พื้นฐานโดยเฉพาะทางวัฒนธรรม

แอซากิสลุกขึ้นพร้อมด้วยรอยยิ้มเล็กน้อยและตรงไปยังส่วนกั้นแยกที่หกซึ่งเพื่อนกำลังรออยู่

ดาวโลก – เทลล์เอลมูคาย์ยาร์ – อิรัก

เอลิซา ฮันเทอร์ พยายามปาดหยดเหงื่อน่าชิงชังออกจากหน้าผากอีกครั้งหนึ่ง หยดเหงื่อดูเหมือนมุ่งมั่นที่จะหยดลงบนจมูกอย่างช้าๆ และหยดลงสู่ทรายร้อนๆ ใต้ตัวเอลิซาผู้ได้คุกเข่ามาหลายชั่วโมงแล้วพร้อมด้วยเกรียงมาร์ชอลล์ทาวน์

6

7

น่าเสียดายที่เธอยังไม่สามารถบอกได้ว่าสิ่งที่คาดว่าเป็นภาชนะนี้อาจสูงเพียงใดเพราะจนถึงขณะนี้เพิ่งพบเพียงส่วนเล็กๆ ของส่วนบนเท่านั้น รอยแกะสลักอักษรรูปลิ่มที่ปกคลุมพื้นผิวที่มองเห็นได้ทั้งหมดของฝาไม่เหมือนสิ่งใดที่เธอเคยเห็น

การแปลรอยแกะสลักเหล่านั้นคงจะใช้เวลาหลายวันหลายคืนไม่ได้หลับได้นอน

“ด็อกเตอร์ฮันเทอร์”

เอลิซาเงยหน้า ใช้มือขวาป้องตาจากแสงแดด เอลิซาเห็นฮีแชมซึ่งเป็นผู้ช่วยของตนรีบเร่งมาหา

“อาจารย์ครับ” ฮีแชมเรียกอีกครั้ง “มีโทรศัพท์มาหาจากฐาน ฟังดูเป็นเรื่องด่วน”

“โอเค ขอบใจฮีแชม”

เอลิซาฉวยโอกาสจากการถูกบังคับหยุดพักนี้จิบน้ำซึ่งจนถึงขณะนี้เกือบเดือดแล้วจากกระติกน้ำที่เหน็บไว้กับเข็มขัดเสมอ

โทรศัพท์จากฐาน... สามารถหมายความได้เพียงว่ามีบางสิ่งบางอย่างไม่ถูกต้อง

เอลิซาลุกขึ้นยืน ปัดกลุ่มฝุ่นออกจากกางเกงขายาว และเดินอย่างมีจุดหมายไปยังกระโจมที่ทำหน้าที่เป็นฐานวิจัย

เอลิซาเปิดซิปที่ยึดกระโจมให้เปิดครึ่งหนึ่งและก้าวเข้าไปด้านใน ใช้เวลาชั่วครู่กว่าดวงตาจะปรับตามการเปลี่ยนแปลงแสงสว่าง แต่ทั้งนี้ไม่ได้หยุดไม่ให้เอลิซาจำได้ว่าเป็นใบหน้าของพันเอกแจ็ก

ฮัดสัน บนตัวจอภาพ เขากำลังจ้องมองความว่างเปล่าอย่างเคร่งขรึม รอให้เอลิซาปรากฏตัว

พันเอกผู้นี้รับผิดชอบทีมต่อต้านผู้ก่อการร้ายเชิงกลยุทธ์ที่ประจำอยู่ในแนสซิริย์ยา แต่หน้าที่ที่แท้จริงของเขาคือ การประสานงานโปรแกรมวิจัยทางวิทยาศาสตร์ที่หน่วยเอลแซด

8

เอลิซาไม่ได้ให้ความสำคัญกับทั้งหมดทั้งปวงเหล่านี้นัก เหตุผลที่แท้จริงที่เอลิซายอมรับคำเสนอให้เข้าร่วมในหนึ่งในการสำรวจเหล่านี้คือ เพื่อที่ตัวเธอจะสามารถกลับไปยังสถานที่ที่รักที่สุดในโลกได้ในที่สุดและได้ทำงานที่รัก ทั้งที่มีอายุค่อนข้างอ่อนเยาว์ (สามสิบแปด) แต่เอลิซาเป็นหนึ่งในผู้ประสบความสำเร็จที่สุดในสาขาของเธอ

“อรุณสวัสดิ์ค่ะท่านผู้พัน” เอลิซากล่าวพร้อมยิ้มหวานที่สุด “ทำไมฉันถึงได้รับเกียรตินี้คะ”

“ด็อกเตอร์ฮันเทอร์ ไม่มีความจำเป็นต้องเสแสร้งกัน คุณทราบดีมากว่าผมโทรมาทำไม ใบอนุญาตที่คุณได้รับให้ทำงานให้เสร็จสิ้นหมดอายุเมื่อสองวันที่แล้ว คุณอยู่ที่นั่นอีกต่อไปไม่ได้”

เสียงของเขาหนักแน่นและเด็ดขาด ครั้งนี้แม้แต่เสน่ห์ที่ปฏิเสธไม่ได้ของเอลิซาก็ไม่เพียงพอที่จะทำให้ได้ต่อเวลาใดๆ เอลิซาตัดสินใจวางไพ่ใบสุดท้าย

ตั้งแต่วันที่ 23 มีนาคม 2546 เมื่อรัฐบาลผสมที่นำโดยประเทศสหรัฐอเมริกาได้ตัดสินใจบุกอิรักด้วยเจตนาชัดแจ้งในการขับไล่ผู้นำเผด็จการ ซัดดัม ฮุสเซน ผู้ถูกกล่าวหาว่าครอบครองอาวุธทำลายล้างสูง (ข้อกล่าวหาที่ต่อมาพิสูจน์แล้วว่าไม่มีมูล) และสนับสนุนอิสลามกับการก่อการร้ายในอิรัก การวิจัยทางโบราณคดีทั้งหลายซึ่งยากลำบากพออยู่แล้วในเวลาแห่งสันติก็ต้องถอยหลังเข้าคลอง มีเพียงการสิ้นสุดความเป็นปรปักษ์อย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 15 เมษายน 2546 เท่านั้นที่ได้จุดความหวังของนักโบราณคดีทั่วโลกขึ้นมาอีกครั้งว่าตนจะสามารถเข้าถึงสถานที่ที่อารยธรรมโบราณที่สุดในประวัติศาสตร์ได้พัฒนาขึ้นมาก่อนกระจายวัฒนธรรมไปทั่วโลกได้อีกครั้ง การตัดสินใจของเจ้าหน้าที่อิรักในช่วงปลาย พ.ศ. 2554 ในการเปิดการขุดค้นขึ้นอีกครั้งในสถานที่บางแห่งที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์อันประมาณมิได้เพื่อ "ส่งเสริมมรดกทางวัฒนธรรมต่อไป" ได้เปลี่ยนความหวังให้เป็นความแน่นอนในที่สุด คณะวิจัยหลายคณะที่เจ้าหน้าที่กรรมาธิการที่เหมาะสมคัดเลือกและควบคุมดูแลจะสามารถทำงานเป็นเวลาจำกัดในบริเวณสำคัญที่สุดที่เป็นที่สนใจทางโบราณคดีในอาณาเขตอิรักได้ภายใต้ความอุปถัมภ์ของสหประชาชาติ และการอนุญาตมากมายที่ “เจ้าหน้าที่” จำนวนนับไม่ถ้วนลงนามและยืนยันก่อนหน้านี้