Për ta përmbledhur, shpresoj që lexuesit e mi të jenë tregtarë të suksesshëm në të ardhmen; prandaj, ata janë gati të studiojnë dhe punojnë shumë sot për përfitime në të ardhmen.
Kështu që nuk do të vonoj fillimin e trajnimit tuaj, por dua të vë në dukje se ky proces nuk duhet të jetë i njëanshëm. Prandaj, nëse keni përfituar nga libri im, do tju jem mirënjohës për reagimet tuaja të sinqerta në Amazon. Nëse gjeni ndonjë pyetje ose nuk gjeni shpjegime të mjaftueshme në disa pjesë, mos ngurroni të më dërgoni mesazh me postë elektronike. Asistenti im do të strukturojë të gjitha pyetjet kurse unë do të përpiqem të zbuloj më shumë detaje në botimin tjetër.
A jeni gati të filloni trajnimin? Atëherë le tia nisim punës!
P.S. Të gjitha fotografitë në libër mund ti shihni me cilësi të lartë këtu bit.ly/pics-cpro
Kapitulli 1. Kuptimi i tregut të kriptomonedhës dhe Psikologjia e lojës
N
ë mënyrë që të kuptojmë natyrën e tregtisë në përgjithësi dhe tregtinë e kriptomonedhave në veçanti, duhet të zhytemi në disa procese financiare, pjesë e të cilave jemi të gjithë.
Meqenëse të gjithë ne përdorim shërbimet e sektorit bankar dhe, jo vetëm shpenzojmë ose vendosim paratë tona të merituara plotësisht në depozitë, por, duke ëndërruar për një të ardhme të kthjellët në fund të jetës, transferojmë edhe një pjesë të të ardhurave te fondet e pensionit, sigurimet shoqërore dhe pensionet, ne automatikisht bëhemi pjesëmarrës të sistemit bankar dhe tregut të aksioneve. Paguajmë kontribute pensioni gjatë gjithë jetës, por pak prej nesh mendojnë për vetë strukturën e industrisë financiare dhe se si e përdor shteti pensionin tonë të ardhshëm.
Fatkeqësisht, sistemi financiar në çdo vend është ndërtuar në mënyrë të tillë që ne të mos e zotërojmë kapitalin tonë. Lëvizja rrethore e huave dhe kontributeve të pensioneve i bën paratë disi virtuale pasi ato rrëshqasin vazhdimisht nëpër gishtat e shtetit, menaxherëve të fondeve dhe korporatave private. Në të njëjtën kohë, bankat qendrore në çdo shtet ushtrojnë monopol të emetimeve në lidhje me monedhën, dhe ky funksion u është caktuar atyre nga shteti. Nga ana teorike, monedha sigurohet me mallra ose produkte të prodhuara në territorin e një vendi. Kështu formohet GDP e saj. Në të njëjtën kohë, bankat qendrore angazhohen për të ruajtur besueshmërinë dhe stabilitetin e monedhës kombëtare.
Duket se gjithçka është e qartë dhe e sigurtë, por problemi është se kjo është thjesht një pamje ideale. Për fat të keq, realiteti është disi ndryshe. Shteti dhe bankat qendrore nuk arrijnë të përmbushin detyrimet e tyre për të siguruar stabilitetin e monedhës dhe vetë vlera e parave zhduket për shkak të inflacionit dhe lehtësimit sasior. Si u zhduk? Nuk na informuan për këtë! mund të përmendni me të drejtë. Do të përpiqem të mbështes deklaratën time.
Vlera e parave, përfshirë kursimet e pensioneve, dhe, për këtë arsye, qëndrueshmëria e së ardhmes sonë, dukej më optimiste para vitit 1976. Deri në atë kohë, sistemi i pensioneve funksiononte si më poshtë: njerëzit depozitonin para në Fondin e Pensionit, interesi grumbullohej në depozita, dhe shteti i përdorte ato fonde për të bërë pagesa. Por të ashtuquajturat Marrëveshjet e Xhamajkës2 e ndryshuan disi rrjedhën e historisë.
U vendos që të zhvlerësohej ari dhe ari u shndërrua në një mall këmbimi të zakonshëm. Kështu, të gjitha marrëveshjet e miratuara brenda kornizës së Marrëveshjeve të Xhamajkës lejuan që çmimi i arit të hidhej në bursë në lidhje me dollarin amerikan dhe monedhat e tjera. Ishte një lloj thirrjeje për shumë vende që të hiqnin qafe arin. Vendet nuk e vonuan vendimin përkatës. Një seri vendesh botërore vendosën ta braktisin këtë metal të çmuar dhe të mos e lidhin monedhën e tyre kombëtare me rezervën e arit të vendit.
Ju kërkoj të përqendroheni në këtë çast sepse, që nga viti 1976, sistemi i kredive të secilit vend është rritur qindra mijëra herë!
Marrëveshjet e Xhamajkës i kthyen paratë në shifra. Sistemi filloi të unifikohej pasi ari u braktis, duke marrë formën e llogarive bankare të mëdha të unifikuara, që nuk janë të rezervuara ose të garantuara. Sa i përket Fondit të Pensionit, ai nuk është më një lloj kasaforte për kursimet tuaja. Është një lloj fondi mbrojtës3, që mbledh aktivin nga ju si investitor dhe më pas e përdor atë sipas dëshirës. Fondet tona të pensionit u bënë pjesë e buxhetit të shtetit dhe filluan të përdoren për nevoja të tjera të qeverisë. Tani Fondi i Pensionit është një lloj llogarie bankare. Nëse analizoni sistemin e pensioneve të vendeve më të zhvilluara të botës, do të zbuloni se fondet e pensioneve shpenzohen për nevoja të tjera shoqërore. Kjo është arsyeja pse depozitat e pensioneve nuk ekzistojnë diku në një llogari.
Pavarësisht nga të gjithë këta faktorë, klasa e mesme ka mbetur forca lëvizëse e sistemit të pensioneve, i cili nuk mbështetet më nga asgjë. Shumica e njerëzve nuk shqetësohen se si i përdor paratë fondi i pensioneve, kështu që ata vazhdojnë të rimbushin rezervat e tij. Ashtu si bletët në një zgjua, ata sjellin rregullisht mjaltë në sistem, por nuk arrijnë ta përdorin këtë mjaltë.