"Is jouw ziel niet in het hiernamaals?" Vroeg Carley nieuwsgierig.
"Nee, het is gebonden aan mijn graf," antwoordde Nighthawk toen hij in de geestenwereld verdween.
Carley zat verstijfd stil. Aan het graf gebonden? Ze huiverde bij de gedachte om onder het stof te worden gehouden in plaats van vrij zoals ze nu was. Ze liet haar blik op de grond zakken en merkte dat Nighthawk misschien was verdwenen, maar dat ze hem nog steeds in de kamer kon voelen.
Terugkijkend op Tiara besloot Carley het onderwerp niet onder druk te zetten door met hem te blijven praten en hem de privacy te geven die hij in stilte had gevraagd.
Hoofdstuk 2
Temidden van de chaos van de begraafplaats in Hollywood keek Michael naar de dode Spinnan aan zijn voeten en veegde zijn handen af aan zijn jas.
"Dat was leuk," mompelde hij. Hij keek net op tijd op om te zien hoe Kane het hoofd van een andere demon rukte en over zijn schouder gooide. Michael ging uit de weg van het vliegende hoofd en keek boos naar Kane's rug.
"Vind je dat leuk?" Vroeg Michael. "Ik ben zo ver gekomen zonder vies te worden Ik zou het graag zo willen houden."
Kane grijnsde over zijn schouder naar hem. Je bent snel genoeg om te bewegen als er iets naar je toe vliegt.
Tabatha zuchtte en had genoeg bloed gezien om haar een heel leven mee te gaan. Nu leek het er net op dat de jongens erin speelden. Als ik geen andere Kane kende, zou ik zweren dat je te veel lol hebt om deze dingen te doden.
"Nou, ik heb het nooit gehoord " hij stopte en dacht een moment na om rond te kijken naar de dode demonen en toen weer omhoog naar Tabatha. "Je hebt gelijk, ik heb plezier," zei hij onsympathiek.
Weet je nog wat je vroeg om een camera? Vroeg Tabatha verlegen.
Kane liet de onthoofde demon op de grond vallen en liet zijn ogen suggestief over het lichaam van zijn partner zwerven: "Ja dat herinner ik me."
"Geen camera," gromde Tabatha en begon weg te lopen.
Michael begon te lachen om de blik van neerslachtigheid op Kane's gezicht vlak voordat de blonde vampier achter zijn maat aan rende.
"Wacht," riep Kane. "Ik neem het terug ik heb er helemaal geen plezier in." Hij bleef lang genoeg staan om zijn hand door een Skitter te steken die langs hem heen rende. "Ze zijn vervelend zie je?"
Angelica trok een wenkbrauw op en wilde stiekem lachen. Ze onderdrukte de drang en keek gewoon nieuwsgierig naar Syn. "Je zonen zijn interessant."
"Ze moeten nog uit hun puberteit groeien", verklaarde Syn met een strak gezicht: "Dat en zij hebben hun moeder nodig."
Michael keek naar Syn met een verontwaardigd gezicht toen hij de opmerking hoorde. "Ik ben uit mijn puberteit gegroeid, heel goed zelfs, dank je wel." Met dat gezegd, stampte hij weg als een kind dat een driftbui heeft en tegen zichzelf mompelt. Onderweg schopte Michael het hoofd dat Kane naar hem had gegooid als een voetbal en het vloog in de lucht. Het landde in een rij met bomen gevolgd door een luide kreet.
"Wie gooit in godsnaam demonenkoppen?" Schreeuwde Jason.
Michael bleef even staan en besloot toen niet te blijven hangen. Ik ga Kane zoeken, legde Michael uit toen hij langs Syn en Angelica liep, in de tegenovergestelde richting van Jason.
Ik laat mijn zaak rusten, zei Syn samenzweerderig, waardoor Angelica wegkeek om haar geamuseerde glimlach te verbergen.
Heb je dat gezien? Schreeuwde Nick's stem achter een crypte. "Ik zag net een vliegende kop voorbij vliegen."
Rond die tijd kwam een Skitter in zicht die probeerde te ontsnappen aan zijn dood. Er was iets grappigs aan het zien van een boogieman met een angstige blik op zijn gezicht.
"Ja Nick, ik heb het gezien," antwoordde Kriss en kwam in zicht.
Nick schoot op de benen van de Skitter met een uitdrukking die grensde aan het sadistische. "Kom op. Laten we kijken of je kunt dansen."
"Nick, stop met spelen met dat verdomde ding," gromde Steven, rolde toen met zijn ogen en besefte dat hij het opnam voor een monster.
Jewel liep naar de Skitter toe en blies zijn hoofd eraf met het jachtgeweer en glimlachte zoetjes naar Nick. "Je danspartner is net overleden."
"Hé hé!" Jankte Nick. "Dat was mijn moord."
Eigenlijk was het van mij, zei Kriss met zijn armen gekruist over zijn borst. "Bij wie denk je dat het vandaan rende?"
Te veel jagers en niet genoeg prooi meer, zei Dean toen hij uit de schaduw van een nabijgelegen boom stapte.
Nick is tenminste van die arm afgekomen, mompelde Steven toen zijn gehele lichaam trilde door de gebeurtenis terwijl hij er nog een 'Eww' aan toevoegde.
Kriss trok een gezicht. "Nooit de arm vermelden NOOIT weer."
"Waarom?" Vroeg Jewel die de grap niet snapte.
Nick grijnsde. "Wel, ik "
Kriss keerde zich in zijn richting en gromde: Zeg nog één woord en ik zal je zelf een enkele reis naar St. Peter geven.
Dean grijnsde. "Test hem niet poes hij ziet er gek genoeg uit om het te doen."
Kriss keek naar Dean en zijn wenkbrauwen schoten omhoog in zijn haarlijn toen hij zag hoe de onderliggende wens in Dean's ogen scheen. Hij kon het niet helpen zijn blik schoot over Dean's lijf en een lichte blos kwam op zijn wangen waardoor hij wegkeek.