Was dat een grapje, want als dat zo was, was het niet erg grappig? Envy siste met een zwijgende stem zonder te weten hoe gevoelig de microfoon van de verdomde auto was.
Ze kwamen uiteindelijk bij de deur en Trevor wierp een blik op Evey en zag dat er nu een enorme boom in de voortuin tussen hen stond. Envy koos dat moment om hem aan te kijken en staarde hem fel aan, terwijl hij erover nadacht tijdens de hele rit. Ze stak haar vinger zo hard in zijn borst dat Trevor dacht dat hij daar zeker een gaatje zou hebben als ze klaar waren.
Was dat een grapje, want als dat zo was, was het niet erg grappig? Envy siste met een zwijgende stem zonder te weten hoe gevoelig de microfoon van de verdomde auto was.
"Oh, het is een grap, oké," gromde Trevor terug. Maar het was bedoeld om me te martelen niet jou. Ik was het eerlijk gezegd vergeten totdat we terug bij de auto kwamen. Trevor legde uit dat hij zijn hand door zijn pony streek. "Het spijt me dat je dat moest zien."
Toen zij de oprechtheid in zijn ogen zag en het in zijn stem hoorde, drong de wind recht uit de driftbui van Envy. Hij vertelde de waarheid hoopte ze. "Waarom zou iemand je dat aandoen?"
Trevor's blauwachtig-zilveren ogen werden een klein beetje donkerder terwijl hij naar zijn soulmate staarde. "Omdat iedereen in de wereld weet dat ik van je hou en je mij haat. Ze denken dat het grappig is. Waarom denk je dat Chad de hele rit lachte?
Trevor, Envy voelde haar pijn in de borst samentrekken met zijn woorden. "Dat is niet waar," verbeterde ze zacht. "Ik zou je nooit kunnen haten."
"Ik weet het," hij gaf haar een kleine glimlach, maar het vervaagde snel in een frons. "Ik ben me er heel goed van bewust dat je verliefd bent op ons allebei. Devon weet het ook."
Envy's ogen werden groter en ze deed snel een stap achteruit. Ze schudde nauwelijks haar hoofd en fluisterde: Waarom zou je dat denken?
"Wij zijn shifters Envy we kunnen het ruiken," drong Trevor aan, deed een stap vooruit en verkleinde de afstand tussen hen. Vertel me niet dat je me niet wilt als ik het weet. Je houdt net zo veel van me als jij van hem houdt, omdat je twee zielsverwanten hebt. Hij slikte hard nu hij het hardop had gezegd.
Envy bleef zwijgen en keek naar hem met herten-ogen en voelde zich alsof ze in zijn koplampen was gevangen. Ze wist niet hoe ze daarop moest reageren omdat de waarheid was Trevor kon haar nog steeds raken. Ze dwong zichzelf zelfs om haar aantrekkingskracht op hem te negeren, omdat ze Devon had uitgekozen.
"Zeg me dat je niet van me houdt," fluisterde Trevor, dichterbij leunend tot hun lippen elkaar bijna raakten.
Envy was degene die deze keer slikte. Ze wenste zichzelf te ontkennen wat hij zei omdat verborgen gevoelens het niet zouden toestaan. Ze vond het vreselijk om voorgelogen te worden daarom was ze bijna niet in staat om het zelf te doen. Ze hield nog steeds van hem maar het was verkeerd om op hetzelfde moment verliefd te zijn op twee mannen.
"Ik houd van Devon," ze ademde al die tijd tegen zijn lippen en vervloekte zichzelf omdat ze hem opnieuw pijn had gedaan.
Slimme zet vermijden, zei Trevor na een moment en leunde een beetje achteruit om zijn blik naar de hare te laten gaan. "Omdat als je tegen me liegt, ik het aan jou zal kunnen ruiken."
Envy deed een stap achteruit toen Trevor boven haar uit zweefde en al het andere blokkeerde, ook al was hij weggegaan. Ze reikte achter haar, haar hand dwarrelde rond en probeerde de deurknop te vinden. Ze wilde hier niet aan denken het brak alleen haar hart.
Ten slotte vonden haar vingers de knop en ze draaide hem om en deed de deur open. Ze glipte naar binnen en begon de deur te sluiten toen Trevor's hand naar voren schoot en de actie stopte.
Je weet dat ik gelijk heb, fluisterde Trevor. "Je voelt het ook."
Envy voelde vlinders uitbarsten onderin haar maag en sloot snel de deur in Trevor's gezicht. Ze draaide zich om, deed de deur op slot en drukte haar rug tegen de deur aan, wachtend tot Trevor zijn auto had gestart en vertrok. Om de één of andere reden voelde het alsof hij nog steeds achter haar stond en gewoon wachtte om door de deur te komen en zijn armen om haar heen sloeg.
Trevor legde zijn handpalmen tegen de deurpost en voelde hoe haar aanwezigheid bleef hangen tegen de andere kant van het hout leunend. Hij hoorde haar hart door het dichte hout razen en haalde diep adem om zijn zenuwen te kalmeren. Zijn instinct schreeuwde naar hem om door de deur te springen en terug te nemen wat van hem was maar hij zou verdoemd zijn voordat hij haar een reden gaf om niet langer van hem te houden.
Hij fronste een ogenblik nadat hij haar niet had horen weggaan van de deur. Dichterbij de barrière tussen hen leunend, legde hij zijn voorhoofd tegen het koude hout en zuchtte.
"Envy," fluisterde hij. "Ik hou van jou."
Op dat moment hoorde hij haar naar haar kamer vluchten.
Jason ging op een stenen bank zitten die voor één van de grotere crypten was geplaatst om even op adem te komen. Hij was de afgelopen drie minuten niets of niemand tegengekomen en dat was een record voor de nacht tot nu toe.