18) Greek-English Lexicon / Compiled by H. G. Liddell and R. Scott. N.Y., 1883. P. 921.
19) Новокшонов Д. Е. Гораций о римских пленных (Carm. III, 5) // Классическая филология. Материалы секции XL Международной филологической конференции. 1419 марта 2011 г. СПб. С. 814.
20) Новокшонов Д. Е. Римская эмиграция в Центральной Азии / Клио, журнал для ученых, 9 (60) 2011. С.3235.
21) Сергеенко М. Е. Простые люди древней Италии. М.-Л., 1964. С. 7992.
22) Extremus или ultimus.
23) Например: Vitr.5, 11, 3; 5, 12, 4; Ov. Met. 1, 729; 3, 114; Mela 3, 77; Plin. Nat. 2, 182; 37, 18.
24) Ср. с невеселой русской армейской поговоркой «Меньше взвода не дадут, дальше Кушки не пошлют», приписываемой генерал-лейтенанту Александру Павловичу Востросаблину.
25) Glarea extra urbem substruendas marginandasque primi omnium locaverunt.
26) Capite super marginem scuti posito sopitos stare.
27) Nec bracchia longo margine terrarum porrexerat Amphitrite (Ovid. Meth. I, 1415), quem simulac tetigit, positisque in margine ripae procubuit genibus resupinoque ardua collo (I, 729730), placidoque educta tenore tota patent imoque pedes in margine ponunt (III, 113114), margine gramineo patulos incinctus hiatus (III, 162), nescio quod medio sensi sub gurgite murmur territaque insisto propioris margine ripae (V, 597598), adclivis devexo margine formam litoris efficiens (IX, 334335), summusque in margine versus adhaesit (IX, 565), nec procul afuerunt telluris margine summae (X, 55), oculosque moretur margine in extremo littera rasa meos (Amor. I, 2122), quae consita margine ripae (Ovid. Her. V, 29), uixque haeret in inperii margine terra tui (Tristia. II, 200), riparum clausas margine finit aquas (Fasti. II, 222), inque Palaestinae margine sedit aquae (II, 464), ortus erat summo tantummodo margine Phoebus (III, 361).
28) К примеру: stagnique quieta voltus vidit aqua posuitque in margine plantas et se dilecta Tritonida dixit ab unda (IX, 352354); nec sidera tota ostendit Libycae finitor circulus orae, multaque devexo terrarum margine celat (IX, 495497); stabant in margine siccae aspides (IX, 608609); qua se protulit in medios audaci margine fluctus luxuriosa domus (X, 486488).
29) Предположение, что слово margo было первоначально ругательным, доказать пока не могу, но есть любопытная аналогия в современном русском языке, когда географическое название используется как ругательство. Когда на вопрос «Где?», следует ответ: «Где-где В Караганде!»
30) «Сидящие в Камчатке пользовались некоторыми привилегиями; на их шалости цензор, наблюдающий тишину и порядок, смотрел сквозь пальцы, лишь бы не шумели камчадалы.» Н. Г. Помяловский. Сочинения в 2 томах. М., 1965.
31) Л. Пантелеев, Г. Белых. Республика ШКИД. М., 1962
32) Новокшонов Д. Е. Римская эмиграция в Центральной Азии. С. 32.
Доклад о margo в объективе магистра журналистики А. И. Глушаковой 27 марта 2012 г.
Розданные коллегам материалы
1) Ora, например: barbarorum agris quasi attexta quaedam ora esse Graeciae (Cic. De Rep. II, 4, 9) или в переводе А. И. Зайцева: «Земли варваров были по берегам окаймлены греческими поселениями». См.: Зайцев А. И. Культурный переворот в Древней Греции VIIIV вв. до н. э. Л., 1985. С. 36.
2) Форчеллини: Nomen, quod Isid. videtur ducere a mare in illo 14. Orig. 8, 42: «Margo est pars cuiuslibet loci, ut puta maris, unde et nomen accepit.»
3) μάργος бешеный, безумный, жадный, прожорливый; 2) μαργάω=μαργαίνω свирепствовать; 3) μαργόομαι делаться бешеным. Greek-English Lexicon / Compiled by H. G. Liddell and R. Scott. N.Y., 1883. P. 921.
4) Корнелий Непот (100 24 до н. э.). Лукреций (99 55 до н. э). Цицерон (106 43 до н. э.). Цезарь (102 44 до н. э.). Проперций (50 15/2 до н. э.). Валерий Максим (I в. н. э.). Сенека Старший (54 до н. э. 39). Персий (34 62). Гораций (65 8 г. до н. э.). Вергилий (70 19 г. до н. э.). Федр (ок. 20 до н. э. ок. 50 н. э.). Тит Ливий (59 до н. э. 17 н. э.). Силий Италик (25/26 101): margine parmae (Punica. IV, 537), margine ripae (VI, 165), mediae stat margine puppis (VI, 360), in margine puppis (XIV, 376).
5) Овидий (43 год до н. э. 17/18 год н. э.): nec bracchia longo margine terrarum porrexerat Amphitrite (Ovid. Meth. I, 1415), quem simulac tetigit, positisque in margine ripae procubuit genibus resupinoque ardua collo (I, 729730), placidoque educta tenore tota patent imoque pedes in margine ponunt (III, 113114), margine gramineo patulos incinctus hiatus (III, 162), nescio quod medio sensi sub gurgite murmur territaque insisto propioris margine ripae (V, 597598), adclivis devexo margine formam litoris efficiens (IX, 334335), summusque in margine versus adhaesit (IX, 565), nec procul afuerunt telluris margine summae (X, 55), oculosque moretur margine in extremo littera rasa meos (Amor. I, 2122), quae consita margine ripae (Ovid. Her. V, 29), uixque haeret in inperii margine terra tui (Tristia. II, 200), riparum clausas margine finit aquas (Ovid. Fasti. II, 222), inque Palaestinae margine sedit aquae (II, 464), ortus erat summo tantummodo margine Phoebus (III, 361).
6) Лукан (39 65): stagnique quieta voltus vidit aqua posuitque in margine plantas et se dilecta Tritonida dixit ab unda (IX, 352354); nec sidera tota ostendit Libycae finitor circulus orae, multaque devexo terrarum margine celat (IX, 495497); stabant in margine siccae aspides (IX, 608609); qua se protulit in medios audaci margine fluctus luxuriosa domus (X, 486488).