Titus, schreeuwde Jade toen hij haar een seconde stilhield voordat hij weer bewoog.
Titus gromde laag in zijn keel toen zijn controle bijna wegglipte. Hij reikte naar voren, duwde haar lange donkere haar opzij en pakte met één van zijn handen haar schouder vast. Hij haalde diep adem en haalde haar met een hardere schok terug, sloeg tegen haar aan en gaf haar waar ze naar verlangde.
Oh god Titus, kreunde Jade terwijl hij versnelde en haar zoveel meer gaf dan ze ooit had verwacht. Na een paar minuten had ze eindelijk het gevoel dat ze zou breken en schoot naar voren om opnieuw van hem weg te kruipen.
Titus ademde hard toen hij haar vastgreep en haar op haar rug rolde. Ze was slap en zo rood dat hij alleen maar harder werd als dat al mogelijk was. Hij spreidde haar benen en hield haar blik vast terwijl hij zich deze keer een weg naar binnen baant en zichzelf met één arm boven haar hield. Hij pakte zijn andere hand, legde die onder één knie en bracht haar been omhoog, terwijl hij langzaam in en uit haar gleed.
Het vertragen lukte hem niet hij voelde elke hete centimeter van haar hem omhullen, knijpen en naar hem zuigen. Het ruiken van het mengsel van hun gecombineerde geuren en het zien van de gloed van verlangen in haar ogen maakte hem gek, waardoor hij haar wilde houden. Titus klemde zijn tanden op elkaar toen hij haar hartslag om hem heen voelde.
Hij pakte haar schouder weer vast, trok haar langs het matras naar hem toe, spietste haar snel en sloeg zich toen tegen haar aan. Hij liet haar weer over het laken glijden en herhaalde de beweging keer op keer, waarbij hij zijn koppigheid gebruikte om zelfs zijn eigen limiet te overschrijden.
Het enige wat Jade kon doen, was vasthouden en verdrinken in de sensaties. Toen hij zijn voorhoofd naar het hare liet zakken, sloeg ze haar armen om zijn nek en werd snel in zijn armen opgetild.
Titus hield haar stevig tegen zich aan en hief zijn hoofd om naar het plafond te staren, zodat hij haar niet zou markeren terwijl hij diep in haar explodeerde, waarbij de hartslag van zijn zaad overeenkwam met de harde bonk van zijn hartslag. Ze bleven een paar minuten in die positie, ademden hard en beefden voordat Titus haar plotseling losliet om terug te vallen op het matras.
Jade fronste haar wenkbrauwen toen Titus zich naast haar op het bed uitstrekte zonder een woord te zeggen of haar zelfs maar vast te houden. Ze draaide langzaam haar hoofd naar hem toe en zag hem op zijn rug liggen, terwijl zijn borst nog steeds even snel op en neer ging als die van haar maar zijn ogen waren gesloten en ontspannen.
Ze fronste haar wenkbrauwen toen de minuten verstreken en zijn ademhaling gelijkmatig werd terwijl Titus zo gemakkelijk in slaap viel. Ze voelde de koele lucht van de donkere kamer haar verhitte vlees doen afkoelen en trok het laken zachtjes omhoog en over haar heen in een vreemd moment van eenzaamheid. Jade bracht de volgende dertig minuten door en dwong zichzelf net zo ontspannen te worden als hij was om in slaap te vallen.
Hoofdstuk 3
Dean staarde naar de straat beneden terwijl Kane het gebouw verliet met de prachtige Skye en Aurora op sleeptouw. Als Aurora nog niet door Michael gedekt was, zou hij zweren dat de twee gevallenen bij elkaar hoorden. De manier waarop ze zo onvoorwaardelijk van elkaar hielden, deed hem denken aan dingen die hij al lang was vergeten en het maakte hem een beetje melancholisch.
Was hij ooit zoals zij geweest of was hij zo koud en hard geboren als hij zich nu voelde? Dean zuchtte omdat hij zijn eigen ziel niet wilde doorzoeken uit angst voor het antwoord. Hij had lang geleden zijn besluit genomen om te worden wat hij nu was om diegenen met een zachter hart te beschermen en hij weigerde dat offer te betreuren.
Hij bleef stil toen Skye zich omdraaide en naar hem opkeek alsof hij voelde dat hij in de gaten werd gehouden. Het was goed dat de instincten van de jongen zo scherp waren dat hij ze de komende dagen nodig zou hebben om zichzelf en degenen van wie hij hield te beschermen. Hij wenste dat hij de tijd zou hebben om ervoor te zorgen dat Kriss en Skye dichter bij elkaar kwamen, maar zijn tijd raakte op.
Hij voelde een vlaag van schuld en jaloezie toen hij zich voorstelde dat Skye naar Kriss keek zoals hij naar Aurora keek. Hij sloot zijn ogen om te proberen het opdringerige beeld van hen vrijend, lang nadat hij weg was.
Dean hoorde zachte voetstappen en opende zijn ogen toen hij Kriss zag in de weerspiegeling van het raam toen hij de keuken naderde en snel zijn innerlijke onrust verborg. Kriss had geen woord gezegd toen de twee jongere gevallenen hadden aangekondigd dat ze met Kane Michael gingen bezoeken, maar hij zag de bezorgdheid in de ogen van zijn geliefde. Hij had Kriss altijd zo goed kunnen lezen en was blij dat Kriss niet dezelfde gave had.
Het is maar goed dat Kane ze vanavond begeleidt, mijmerde Kriss achter Dean. Denk je dat hij Michael aankan als hij de controle begint te verliezen?
Dean trok een wenkbrauw op en wist niet precies wat het antwoord op die vraag was. Vertel me, weet je nog dat we het er met Kane over hebben gehad voordat Syn tussenbeide kwam en ons als lappenpoppen van het dak van dat gebouw gooide? Hij zag hoe Kriss zn lippen dunner werden bij de herinnering.
Ja, zei Kriss en sloeg zijn armen om Dean heen en legde zijn kin op Dean's schouder. Ik ben me ervan bewust dat Syn ons die avond waarschijnlijk heeft behoed voor ernstige pijn.
Dean verhardde zijn stem zodat Kriss zeker zou luisteren. Dan ben je het met me eens als ik je vertel dat we voorlopig uit de buurt van Michael moeten blijven. Ik vertrouw erop dat Kane weet wat hij moet doen en als hij hulp nodig heeft, kan hij altijd een beroep doen op hun vader. Dean leunde achterover in Kriss zn omhelzing en genoot van het moment van rust dat het hem gaf.
Hé Kriss, riep Tabatha vanuit de keuken waar ze de vaatwasser leegmaakte. Je keuken is als een smetteloos doolhof. Waar bewaar je je slalepels?
Kriss drukte zijn lippen tegen het meest gevoelige deel van de nek van Dean, net onder zijn oorlel, en kneep zijn armen vast als dank voor het feit dat hij Tabatha een tijdje liet logeren. Hij hief zijn ogen op uit hun overdenking en zag de rilling die zijn lippen hadden veroorzaakt en deed een stap achteruit.
Kom eraan, riep hij over zijn schouder en dwong zichzelf zich om te draaien en naar de keuken te gaan.
Dean keek hem na met een zachte glimlach op zijn gezicht, maar de uitdrukking vervaagde zodra Kriss uit het zicht was verdwenen. Hij klemde zijn tanden op elkaar en keek neer op zijn kloppende arm. Het werd steeds moeilijker om de pijn te bestrijden, maar in werkelijkheid was hij verrast dat het zo lang had geduurd zonder zichzelf prijs te geven.
Dean duwde de mouw omhoog en fronste zijn wenkbrauwen naar de duisternis die zich daar had gevormd en siste toen de opening zich uitstrekte en nog een centimeter van zijn vlees openscheurde, alsof het wilde dat hij zou zien wat zich in hem vormde voordat de rand van de wond vernauwde.
Als het een normale wond was geweest, zou het zijn begonnen als een boze rode snee die waarschijnlijk de laatste stadia van genezing zou vertonen. Maar dit was geen gewone wond en er was een lange zwarte scheur waar de Demon Blade was binnengedrongen in de ene kant van zijn onderarm en in de andere kant.
Terwijl hij naar de lelijke wond staarde, merkte hij op dat de zwarte binnenkant begon te bewegen en sterker werd. Hij verloor de strijd en hij wist het. De zwarte ziel die in hem bloeide wilde leven maar dat deed Dean ook.
Hij herinnerde zich de manier waarop Kriss tegen hem had geschreeuwd, schreeuwend dat hij de Demon Blade had aangenomen en bijna zelfmoord had gepleegd. Kriss had nog steeds de indruk dat als je door het mes werd geraakt, je onmiddellijk met overweldigende pijn in elkaar zou zakken en hij gelijk had maar alleen als het slachtoffer een mens was of tenminste besmet met menselijk bloed.