łubiany wykonany z łuby, czyli tzw. dartki drzewnej: długich, cienkich pasów struganych z miękkiego drewna, służących do wyplatania koszy itp. [przypis edytorski]
91
oznajmując dziś: oznajmiając. [przypis edytorski]
92
u stołba pod wieżą, w okolicy wieży. [przypis edytorski]
93
zyszczę (starop.) zyskam, pozyskam. [przypis edytorski]
94
samowtór (daw.) sam z kimś, we dwóch; przysłówek oznaczający wykonywanie jakiejś czynności przez dwie osoby; samotrzeć sam z dwoma towarzyszami, we trzech; samoczwór sam z trzema towarzyszami, we czterech; samopiąt sam z czterema towarzyszami, w pięciu; samoszóst sam z pięcioma towarzyszami, w sześciu itd. [przypis edytorski]
95
wyjaśniła się tu: rozjaśniła się, rozpogodziła. [przypis edytorski]
96
spowolnieć tu: spokornieć; zachowywać się po (według) czyjejś woli. [przypis edytorski]
97
mienić się (starop.) zmieniać się. [przypis edytorski]
98
że go nie stało (daw.) że go brakowało. [przypis edytorski]
99
wydać wojnę wypowiedzieć komuś, wszcząć z kimś wojnę. [przypis edytorski]
100
przeciwić się (daw.) sprzeciwiać się. [przypis edytorski]
101
że się od nich pochowały że się przed nimi pochowały. [przypis edytorski]
102
znosić się z kim zmawiać się. [przypis edytorski]
103
dojeść komuś dokuczyć; tu: forma 3.os.lp.r.n. dojadło: dokuczyło. [przypis edytorski]
104
bliźniaki tu: gliniane naczynie złożone z dwóch połączonych ze sobą dzbanów, w którym noszono jedzenie pracującym w polu itp.; dwojaki. [przypis edytorski]
105
Kupała święto pogańskie ludów słowiańskich, bałtyckich, niektórych germańskich, celtyckich i ugrofińskich, przypadające na najkrótszą noc roku (przesilenie letnie, z 21 na 22 czerwca). Święto ognia, wody, słońca i księżyca, urodzaju, płodności, radości i miłości; jego obchody skupiały całą lokalną społeczność. [przypis edytorski]
106
kolada święto obchodzone w okolicach Nowego Roku (a właściwie najdłuższej nocy kalendarzowej). [przypis edytorski]
107
się był podniósł daw. forma czasu zaprzeszłego używana dla mówienia o czynności poprzedzającej inną, również przeszłą. [przypis edytorski]
108
za jeden dzień dziś: w jeden dzień; w ciągu jednego dnia. [przypis edytorski]
109
frasować się martwić się. [przypis edytorski]
110
chiżyna (z ukr.) chata, chałupa. [przypis edytorski]
111
gęśla a. gęśle ludowy instrument strunowy, smyczkowy. [przypis edytorski]
112
pieje tu: śpiewa. [przypis edytorski]
113
Chorbate Góry Karpaty. [przypis edytorski]
114
horodyszcze miejsce, na którym stał dawniej gród. [przypis edytorski]
115
żalnik (daw.) cmentarz. [przypis edytorski]
116
poczestny będący oznaką czci wobec kogoś; godny, naczelny, najważniejszy. [przypis edytorski]
117
sioło wieś. [przypis edytorski]
118
Wisznu w hinduizmie bóg przenikający wszystko i wszystko w sobie zawierający, związany ze światłem, ogniem i Słońcem. [przypis edytorski]
119
nie nada (z ros.) nie wolno (w domyśle: czynić). [przypis edytorski]
120
dysze dziś popr. forma 3 os. lp: dyszy. [przypis edytorski]
121
pożyć tu: zmóc, zwalczyć, pokonać. [przypis edytorski]
122
umorzyć tu zabić; sprawić, żeby ktoś umarł. [przypis edytorski]
123
miesiąc (daw.) księżyc. [przypis edytorski]
124
coć rzekę co ci mówię. [przypis edytorski]
125
żmij tu ogólnie: gad. [przypis edytorski]
126
rozpukł rozpękł; pękł; por. wyrażenie: śmiać się do rozpuku. [przypis edytorski]
127
wyżenie wypędzi (na pastwisko). [przypis edytorski]
128
tryzna stypa; starosłowiański uroczysty obrzęd pogrzebowy obejmujący ucztę, wspomnienie zmarłego oraz urządzone na jego cześć igrzyska. [przypis edytorski]
129
obiata ofiara składana bogom u daw. Słowian. [przypis edytorski]
130
miasto (daw.) zamiast. [przypis edytorski]
131
zasiek tu: rodzaj ogrodzenia z gałęzi, nie łączonych ze sobą, lecz luźno rzuconych. [przypis edytorski]
132
pałka nasiekiwana pałka drewniana ponacinana tak, aby z jej głowicy sterczały ostre drzazgi. [przypis edytorski]
133
kneziów gród daw. forma D. lp; dziś: gród knezia. [przypis edytorski]
134
hać grobla z pni i gałęzi drzew. [przypis edytorski]