Шляхтич Ян Любовецкий
3 поколение. Ян Любовецкий Jan Lubowiecki z Lubowca h. Kuszaba (Osoba:618941), сын Бартоломея Любовецкого (Бартоша Лопаты), внук Андрея Лопаты
Jan Lubowiecki z Lubowca h. Kuszaba, Szlachcic & Helena Przerembska h. Nowina
Шляхтич Ян Любовецкий родился в 1565 году, умер в 1629г. Служил судебным приставом.
Женился на двуименной Гелене Катажине Пшерембской дочери воеводы магната Максимилиана Пшерембского Maksymilian hr. Przerembski h. Nowina. (Przerębski (Przerembski) (ok. 15771639) kasztelan sieradzki*/, referendarz koronny, wojewoda łęczycki, dyplomata) от первого брака (Maksymilian hr. Przerembski h. Nowina. kasztelan sieradzki, referendarz koronny, wojewoda łęczycki, dyplomata), родившегося в 1578 г. в Житомере на Украине, который за дочерью дал богатое приданное селения, леса, рыбные пруды, рудники и заводы.
Ян Любовецкий владел землями в селениях Lubowiczu, Kuczynie и Bakalarzach.
Сыновьями Яна Любовецкого были Ян, Адам и Владислав. Все получили образование и находились на королевской службе.
Inne wzmianki o Lubowickich: początek XVII wieku Jan Lubowicki, dziedzic w Lubowiczu, Kuczynie i Bakalarzach. Jego synami byli: Jan, Adam i Władysław. Najstarszy z nich został w 1629roku komornikiem ziemskim drohickim. Adam w 1648 roku uczestniczył w elekcji Jana Kazimierza na króla, w 1659roku sprzedał część Kuczyna-Lubowicza Walentemu Kuczyńskiemu (akta brańskie. (z Wikipedii).
*/ kasztelan sieradzki администратор территории (военный комендант). Основними задачами были: организация её защиты, сбор рыцарей с их почтом, решение экономических вопросов территории, вершение судов.
Шляхтич Владислав
4 поколение. Владислав Любовецкий Władysław Lubowiecki z Lubowca h. Kuszaba (ID: 15.128.100) сын Яна, внук Бартоломея Любовецкого
Polski Słownik Biograficzny, 1970, t. XVIII, s. 7678.
Девиз Владислава Любовецкого
Si Deus Nobiscum quis contra nos (лат.)
(Если с нами Бог, то кто против нас?)
Władysław Lubowiecki z Lubowca h. Kuszaba, Szlachcic &
Helena Wieruska z Wieruszyc
Шляхтич Владислав Любовецкий Władysław Lubowiecki z Lubowca h. Kuszaba, (находим разные записи фамилии Władysław Lubowiecki, Władysław Lubowicki, Władysław Lubowidzki) родился около 1600г., умер в -1676г.
В документах Польши находим: */
Syn Jana i Przerembskiej, kasztelanki sieradzkiej, pochodził z tej gałęzi rodziny Lubowskich vel Lubowieskich vel Lubowieckich, która przeniosła się z ziemi dobrzyńskiej, gdzie osiadła w XIV w., na teren Małopolski. Był właścicielem Bielczyc (Bilczyc), Niegowic (kupił je w r. 1663 od S. Dunin Borkowskiego), Ubrzesza, Wieruszyc, Woli Wieruszyckiej, części Sczytnik (Szczytnik), Czyżowa (Cerzowa), posesorem Maszkienic, Proszówek (Krzyżanowic) oraz Jadownik (star. niegrodowe) w woj. krakowskim. Działalność L-ego związana była głównie z woj. krakowskim. W r. 1642 posłował na sejm z woj. krakowskiego, w r. 1648 podpisał konfederację woj. krakowskiego (25 VI). W r. 1649 znów był posłem krakowskim na sejm, w 1651 rotmistrzem pospolitego ruszenia woj. krakowskiego, w 1653 wicemarszałkiem Trybunału Kor. i posłem na sejm. W r. n. posłem na sejm (pierwszy) i deputatem sejmikowym do kontroli podatków. W r. 1655 L. był posłem na sejm, deputatem sejmikowym do «kombinacji dóbr» (wyprawa piechoty łanowej) i organizatorem obrony. Miał zapewnić spokój w województwie i «excessivos per officia competentia karać».
Владислав Lubowiecki (Lubowicki, Lubowidzki) герба Кушаба (d. 1676) маршалок чрезвычайного Сейма в 1658, маршалок главного коронного трибунала в 1659 / 1660, судья земского краковского суда в 1657, полковник.