Ұмытпаспын ешбір айтқан сөздеріңді
Ұмыту мүмкін бе, сұлу келбетіңді?!
Мәңгі ұмытпаспын бір өзіңді
Жерге тастамаспын ешбір сөзіңді
Мәңгі сүйіп өтермін бір өзіңді
Қанша ғұмыр берер, жаратқан ием өзі Алла?!
Қанша берсе де, ылғи боламын қасыңда
Періштедей болмаса да жаным таза
Сенімен бірге болмау, қосылмау мен үшін
Тағдырдан шыққан үкім ба, әлде жаза?
Қиын-қыстауда да, әрқашанда
Табыламын періштедей жаныңда
Надандар жоламасын маңайына
Тек жақсылық жазылсын маңдайына
Деп тілеймін, сиынып Аллама
Тілегімді естімей Алла қала ма,
Егерде шын көңілімен адам жалбарынса?!
27/07/11
Люди делают, что хотят
Бросают детей, как котят
Ну почему они так поступают?
Почему они не делая это, не отступают?
Почему должны дети страдать?
И почему они должны голодать?
Почему, ну почему?
Мы не знаем, что к чему?
Течет по вене у наших детей наша кровь
Живет, процветает в сердцах наша любовь
Но мы поступаем так, как не надо
И отдаем детей в приют вновь и вновь
Разве у детей выбор есть?
Могут ли они что-то сказать?
Могут ли сказать: «мама, не отдавай меня
Забери поскорее, я люблю тебя»
Приют не может стать домом
Ведь там нет такой любви
О котором и мечтают дети
И запомните фразы мои
Где любовь там уют
А если нет любви
То знайте это приют
28/07/2011 күндізгі 3-4- де
Без слов понимаю
Хочешь сказать я не стою?
Или ошибаюсь и что-то не догоняю?
Ты не думай, что я от сердце дверь закрою
Но поскольку нет ключей, пока я дверь прикрою
И ты учти,
Когда-нибудь найду ключи и открою
И чтобы другие не заходили
За собой дверь закрою
Но ты не думай, что я ревную
Но безусловно претендую
Не сложно найти другую
Сложнее найти такую
На которую можно положится, как на тебя
И которая сможет любить, ни на что не смотря
И хоть она, как ты сразу не обратит внимание
Но главное у нее есть желание
Быть со мной
Любить душой
И чтобы для нее стал судьбой
И по всем пунктам только ты подходишь
Но ты закрыв глаза, мимо проходишь
Почему ты меня стороной обходишь?
Я знаю, ты сумеешь меня полюбить
И я хочу рядом с тобой всегда быть
28/07/2011 сағат 21/3022/17
Какое-то время девушек на руках таскаем
И как следут их ласкаем
Но придет время мы их бросаем
И конкретную причину мы не знаем
Встречаемся и любим друг друга
Но настолько часто,
Что не надоедаем, как зимою вьюга
Ради любви друзей предаем
И время словно водоем
Но как клятву Гиппократа мы даем
Что будем вместе вдвоем
Предавая друзей, будем ли счастливы?
Повторяю еще и еще
Предавая друзей будем ли счастливы?
Пусть услышет весь мир
Мой личный ответ
Мерзкое слово «нет и нет»
Как один мудрый поэт сказал
И потверждая фразы я доказал
«Ничего на свете лучше нету
Чем бродить с друзьями по-белому свету»
И запомните друзья
Мои фразы навсегда
Найти вторую половину не проблема
А найти настоящего друга
Это уже совсем другая тема
Дружба -незаменимый процесс в жизни
А друг незаменимый человек
29/07/2011 басын бастадым
30/07/2011 аяқтадым
Өзгелер мені ақын деп тұтады
Біреулер қызғаныштан қан жұтады
Өлең жазсам, оқырмандар оқып, қуантады
Бір өздері күш-қуат беріп, жұбатады
Ресейден шыққан дарынды ақын
Тамирида Карсанова апам болатын
Ол филология ғылымының докторы
Маған хат жазысып тұратын
Әрдайым оның іші толатын
Ал кейбір дос, таныс, жақындар
Қызғанып, оттай жанып болатын
Кезінде айтты маған Тамирида апам
Өлең жазуға талпынысың бар екен, қарап тұрсам
Ақындық өнерің бұлақтай ашылып, сарқырап жатса
Оған мен іштей шын жүректен қуанам
Филология ғылымдарының докторы, жазушы
Қайыржанов Абай атам болатын
Ұстаз, ақын, әрі мәдениеттанушы
Маған ақыл-кеңес айтатын
Оған қоса ұстаздармен таныстыратын
31//07/2011 соңғы алты жолын аяқтадым
Балалық шағымызда армандаймыз
Арманымызға қол жеткенше қиялдаймыз
Оған жетсек, бірінен-бір туылады арман
Әй, достым
Келер ме екен орындауға сенің шамаң?!
Өз басым, балалық шағым
Жанған екен менің бағым
Амал қанша, сөндірдім өзім
Бұл рас, шын сөзім
Армандаушы едім бала кезімде
Сол арманым, сол кездегі тірлігім әлі есімде