Amy Blankenship - Maandans стр 12.

‘Ga nu weg, vampier,’ fluisterde hij met een koude kalmte terwijl hij de punt van de houten dolk tegen Raven’s ribben drukte zonder dat iemand het kon zien, ‘je komt er niet in.’

Nick richtte zich op en vouwde zijn armen voor zich zodat het slechts een snelle ruk zou vereisen om hem met de dolk te steken. ‘Het spijt me, mijnheer, geniet nog van de avond.’

Raven glimlachte terug, deze kleer bijna gemoedelijk. ‘Oh, dat ben ik van plan.’

Hij draaide zich van de deur weg en begon de straat af te lopen met zijn handen diep in de zakken van zijn zwarte jeans begraven. Hij floot een onheilspellend deuntje. Toen de jaguar zich voorover had gebogen om in zijn oor te fluisteren, had Raven gezien hoe zijn meester hen voorbij was geslopen en de club had betreden. Hij had Kane al een tijdje niet meer gezien. Het was eigenlijk de eerste keer in enkele weken dat hij hem zag, hoewel hij de ogen van zijn vader al meermaals op zijn lichaam had gevoeld.

Het verbaasde Raven dat Kane bereid was om zomaar het hol van de vijand binnen te wandelen. De Meester had hem het verhaal verteld over hoe hij door de leider van de jaguars levend was begraven. Had zijn meester zelf ook een plan?

‘Ze hebben je erin geluisd, mijn meester, maar deze keer zorg ik ervoor dat het bloed aan hun handen zal kleven,’ fluisterde Raven tegen zichzelf voordat hij in de schaduwen opging. Hij wist dat hij niet te lang mocht wachten. Hij kon het bloed van zijn laatste slachtoffer nog ruiken terwijl de geur door de bries in de richting van de Maandans werd gedragen.

*****

Kat keek toe hoe Chad en Jason het ongelukkige vriendje de club uit droegen… gehandboeid. Men zei altijd dat nieuwsgierigheid gevaarlijk was, maar ze moest gewoon weten wat ze met hem van plan waren. Ook al was het maar zodat ze het zich niet de hele nacht zou afvragen.

Ze verliet de club langs een van de zijdeuren en bleef in de schaduwen terwijl ze hen volgde. Door haar versterkte zintuigen moest ze zich niet dicht bij hen bevinden om te kunnen horen wat ze zeiden.

Chad en Jason klemden Trevor tussen zijn wagen en de politieauto, zodat hij niet terug de club in kon rennen op zoek naar Envy. Chad maakte de handboeien los. Natuurlijk wist hij dat Trevor niet zonder legitieme reden gearresteerd kon worden… tenzij Trevor hem daartoe dwong.

‘Ik weet zeker dat jij diegene bent die haar verteld heeft dat ik hier was!’ snauwde Trevor naar Jason. ‘Denk maar niet dat ik niet weet welke stijve je voor haar voelt. Je moest je er gewoon mee bemoeien, hé?

Chad stak zijn arm uit toen Jason een dreigende stap naar voren zette. ‘Jason, ik doe de rest wel. Waarom ga je niet naar binnen om Envy te zoeken? Ik wil niet dat ze naar buiten komt voordat Trevor weg is.’

‘Je kunt me niet verbieden om weer naar binnen te gaan. Ik ben aan het werk!’ snauwde Trevor zonder na te denken.

‘Ja, we hebben gezien waar je mee bezig was.’ Jason’s handen balden zich tot vuisten, maar toen Chad hem gevat aankeek wist hij dat hij naar binnen moest gaan indien hij niet wilde dat er nog iemand in de boeien zou worden geslagen. Hij draaide zich om en riep nog een opmerking over zijn schouder, gericht naar Trevor. ‘Je kunt ons op de dansvloer vinden… dicht tegen elkaar aan geplakt.’

Trevor schoot naar voren, maar Chad duwde hem terug tegen de wagen. Tot Chad’s verbazing was Trevor veel sterker dan hij eruitzag en het kostte hem betrekkelijk veel moeite. ‘Ik heb je gewaarschuwd dat je niet met mijn zus moest neuken tenzij je haar vertelde wie je echt bent en waarom je altijd in clubs rondhangt. Verdomme kerel, Envy denkt dat je een studentje bent. Als je indruk op haar wou maken, dan had je haar maar de waarheid moeten vertellen. Het enige waar ze niet mee overweg kan is een leugenaar. Vooral als er tegen haar wordt gelogen.’

Kat concentreerde haar blik op Trevor. Wat betekende dat allemaal?

‘Jij weet net als ik dat als ik haar vertel dat ik undercover werk, ze zich altijd zal blijven afvragen of ik haar alleen maar gebruikte wanneer ik met haar uitging,’ riep Trevor terwijl hij zich oprichtte. Toch probeerde hij niet om terug naar de club te gaan. Als hij zijn echte kracht zou gebruiken, dan zou Chad dood zijn en Trevor geen moer beter dan de mensen waar hij jacht op maakte.

Die kennis hielp om hem lang genoeg te kalmeren om zijn dierlijke instincten in te tomen, maar hij kon er niet aan doen dat hij zich nog steeds enorm pissig voelde. ‘Ze heeft me verdomme getaserd!’

‘Dat heb je verdiend omdat je achterbaksen niet te vertrouwen bent. Hé, dat krijg je nu eenmaal als je de waarheid niet vertelt. Jouw avond zit erop, tenzij je een beetje in een andere bar wilt gaan ronddolen. Envy heeft die taser trouwens nog steeds bij zich,’ grijnsde Chad. ‘Mijn advies voor jou is dat je haar de rest van de nacht met rust laat… of nog beter, de rest van haar leven als je niet eerlijk met haar wilt zijn.’

Trevor ontblootte zijn tanden, maar zei niets meer. Chad kon hem niet dwingen om bij Envy uit de buurt te blijven, maar haar laten afkoelen was waarschijnlijk geen slecht idee.

‘Ok, maar dat daar,’ hij wees naar de club, ‘is geen veilige plaats voor je zuster om rond te hangen en dat weet je!’ Hij snokte het autoportier open en dwong Chad een stap achteruit te zetten om er niet door geraakt te worden. Hij sloeg de deur achter zich dicht en het duurde slechts enkele seconden voordat hij met de geur van brandend rubber over de parkeerplaats scheurde.

Toen hij ver genoeg was en wist dat Chad de autolichten niet meer kon zien, greep Trevor zijn mobieltje vast en toetste het nummer in van iemand die nog bij hem in het krijt stond. Hij zette zich bij de eerste winkel die hij tegenkwam aan de kant en parkeerde zich achter een vrachtwagen waar hij niet zou worden opgemerkt.

Het frustreerde hem dat hij haar daar moest achterlaten nadat hij Devon op die manier naar haar had zien kijken. En ook al bestond de mogelijkheid dat Devon niet de moordenaar was, toch beloofde die blik niet veel goeds. Dus Chad dacht dat hij hem de baas kon wanneer het op Envy aankwam, hé? Wat zou hij ervan vinden wanneer hij ontdekte dat hij de zwakkere was? En hij zou ook iets voor Jason regelen terwijl hij bezig was.

Kat verborg zich dieper in de schaduwen toen Chad zich omdraaide en in haar richting keek. Ze fronste en wist dat het onmogelijk was dat hij haar zag… hij beschikte niet over nachtzicht zoals de gedaanteverwisselaars. Ze blies haar haren weg van voor haar ogen en wachtte terwijl hij in haar richting bleef staren. Ze zuchtte toen hij zich eindelijk omdraaide en weer de club binnenging.

Trevor was dus een undercover flik en Chad’s zuster wist er niets van… en Jason duidelijk evenmin. Wat bleef hangen was dat Trevor gezegd had dat hij hier was om aan een zaak te werken. Kat klemde haar tanden op elkaar en wist dat het met de moorden te maken moest hebben. Ze moest Warren zeggen dat hij zich diende te haasten om uit te vinden wie er een spoor van bloed achterliet. Voordat zij de schuld zouden krijgen.

*****

Envy stond langzaam op en vroeg zich af waarom Devon niet gewoon toegaf dat hij de eigenaar was en haar zelf kon aannemen als hij dat wilde. Ze haatte het wanneer mensen tegen haar logen, maar ze kende hem niet en hij was haar niets verschuldigd, dus ze slikte de woorden die ze wou zeggen terug in. Jammer dat ze daar niet zouden blijven.

‘Dat was verschikkelijk snel.’ Ze keek hem verwachtingsvol aan en kruiste haar armen voor haar borst.