Уладзіслаў Ахроменка
Тэорыя змовы
© Уладзіслаў Ахроменка, 2011
© Распаўсюджванне. ТАА «Электронная кнігарня», 2016
Дзейныя асобы
Наш часСкіргайла лірычны герой, адраджэнскі паэт і малады спецыяліст;
Вершнік з лесу трапны стралок;
Качан старшыня таргачоўскага райвыканкама;
Манда Іванаўна загадчыца таргачоўскага Дома Культуры;
Казёл інфернальная істота, быдла рагатае;
Прашмандоўка звышнатуральная панначка;
Талаш ветэран вайны;
Талашыха старэча ў кедах;
Дзіцятка Боскае стварэнне;
Капітан Капейкін афіцэр з расейскай вайсковай базы «Волга-Волга»;
Зульфія капітанская жонка;
Лаліта капітанская дачка;
Прапаршчык Макруха шафёр з расейскай вайсковай базы «Волга-Волга»;
Стары з медалямі ветэран «органаў»;
Фрыц і Ганс фашысты;
Аўка парсючок старшыні таргачоўскага райвыканкама;
Мікалай Францавіч Гастэла Герой Савецкага Саюза, у рамане не зяўляецца.
Не наш часКлімент VII Рымскі Папеж;
Месір Бенвенута Чаліні высокародны адраджэнец, дэміург, бамбардыр і штукар Папежа Клімента VII;
Месір Францыск Гастэла высакародны адраджэнец, нунцый Папежа Клімента VII;
Каралева Бона кузіна Папежа Клімента VII.
У эпізодахАдраджэнцы, ведзьмакі, ветэраны, гуманісты, інвкізітары, калгаснікі, калдыры, камікадзэ, маскалі, мянты, ніньдзя, нячысцікі, рагатае быдла, рыцары, самураі, фашысты, шляхта.
Падзеі адбываюцца на працягу пяці апошніх стагоддзяў у адраджэнскіх краінах, а таксама ў Сеціве, на нябёсах, у чыстцы і ў пекле.
Пралог
Анёлы не лётаюць. Яны нябачна прасякаюць час і бароняць святыні ад рагатага быдла.
Як толькі гадзіннік на вежы таргачоўскага касцёла адабе поўнач, флюгер-анёлак ажыве. Бляшаная рука паволі адсуне ад вуснаў трубу, ледзь чутна зашаргацяць сталёвыя крылы, і карункавая постаць на імгненне выявіцца на тле цыферблата, каб распусціцца ў ядвабнае цемры. І скоціцца знічка на ганак Дома Культуры, і залачоныя стрэлкі гадзінніка раптам хіснуцца налева, і пацячэ час у адваротным кірунку
Сонца выкаціцца на захадзе і ўпэўненай дугою перакрэсліць неба над пожняй, каб зваліцца ва ўсходнюю дрыгву. Таргачоўскія хлопцы насадзяць на гачыкі зіхоткіх акунькоў, закінуць іх у Дняпро і неўзабаве вывудзяць спраўных ружовых чарвякоў. Мужчыны з навакольных вёсак паздымаюць чырвоныя стужкі «Пераможцаў Дажынак», пасядуць за штурвалы, і паўстане за камбайнамі спелае калоссе. Ужываныя «опелі» і «форды» заблішчаць свежай фарбай і пакоцяць на нямецкія пляцоўкі аўтамабільнага «сэканд-хэнду».
Сцяг над Таргачовам дзіўным чынам набудзе бел-чырвона-белыя колеры, але неўзабаве зноў стане чырвона-зялёным, толькі з сярпом і малатком. Зачыніцца, як і не было, пункт абмену валюты ва ўнівермагу. Перад гастраномам пашнуруюцца вірлівыя чэргі мяняць гарэлку і цыгарэты на талоны.
Ветрык адсуне чарнобыльскія хмары, пасушыць святочныя піянерскія кашулі, і радасная дзятва пабяжыць з перашамайскае дэманстрацыі па хатах. Зухаватыя дэмбелі адпрасуюць «парадкі» з бліскучымі медалямі і выправяцца служыць у Афганістан.
Першы сакратар таргачоўскага райкама партыі ўрачыста зачыніць гормалзавод і ўласнаручна згорне кумачовы лозунг «Рашэнні ХХV зезда КПСС у жыццё!» Студэнты зедуцца на вакацыі, і іх навюткія джынсы «Montana» выклічуць нязменную зайздрасць навучэнцаў ПТВ. Шалёная колькасць «Партвейну пераліецца з гранчакоў у высокія зеленкаватыя пляшкі.
Меліярацыйная тэхніка вернецца на заводы, дзе яе разбяруць на часткі і неадкладна сунуць пад магутныя прэсы. Рачулкі і стаўкі набяруцца вадой. Забуяе кукуруза на калгасных палетках. Старшыня райкама згасіць першы ў мястэчку тэлевізар «Нёман» і на чорнае «Волзе» завязе яго ў спецразмеркавальнік. Хлопцы і дзяўчаты цэлымі класамі павяртаюцца з гарадоў да родных ніў, да родных хатаў. ЦК КПБ пастановіць тэрмінова разбурыць непатрэбныя сілікатныя хрушчобы і аднавіць на іх месцы старасвецкія дамкі, маёнткі і цвінтары. У мястэчку адчыняць адзіную беларускую школу.