А неба якое васільковае, амаль як у нас па-над Нёманам! замілавана прамовіў Хросны, усталяваў кулямёт і скіраваў рулю на ніз.
Шыкоўныя, як лакіраваныя люксовыя труны, Крайслеры спрытна блакіравалі выезд з закінутых бойняў. Па двары рассыпаліся высокія смуглыя мужчыны, апранутыя ў доўгія шэрыя плашчы і модныя капелюшы барсаліна. Валасатыя рукі сіцылійскіх гангстэраў лашчылі машын-ганы сістэмы Томпсана.
Хросны крыху прыўзняўся над парапетам. Падлетак апярэдзіў пытанне:
Карлу Спагеці шукаеце? Вунь гэты стары мафіёзі за апошнім Крайслерам.
І сапраўды, з-за лакіраванага крыла легкавіка выторквалася сівая галава сухенькага дзядка. Карла Спагеці сядзеў на кукішках і засяроджана ладзіў запал да гранаты. Яго шыкоўная барсаліна ляжала на капоце машыны. Сіцыліец апусціў гранату ў кішэню плашча, надзеў капялюш і склаў далоні рупарам:
Presto Prestissimo прыспешыў ён малодшых па рангу мафіёзі.
Тым часам хлопчык-верабей спрактыкавана заправіў стужку ў казённік. Хросны злавіў у прыцэл цыбатага вусача, які на мігі паказваў Спагеці, што дзверы бойні зачынены з сярэдзіны.
Карла таргануў драцяное колца з гранаты.
Forсe! гукнуў ён.
Граната тройчы перакулілася ў палёце і грукнула ў дзверы. Выбух мякка і важка скалануў вечаровае сутонне. Калі дым і пыл знесла ветрам, на месцы дзвярэй чарнела прамакутная дзіра. З вокнаў упэўнена бахнула колькі стрэлаў, і на шэрым плашчы вусатага мудзілы расплылася барвовая пляма. Томпсан грукнуў дыскам аб брук.
Хросны, страляйце ж азартна зашаптаў падлетак, калі адзін з сіцылійцаў запаліў паходню і пабег да склада з падрыхтаваным да продажу перваком.
Трэба іх бліжэй падпусціць, кулямётчык засяроджана глядзеў у прыцэл.
Хросны, стрэлка манометра дзевятку перайшла, даляцеў знізу голас блюзнера.
Яшчэ цярпіма, прагучала ў адказ.
Сіцылійскія мафіёзі, як па камандзе, ускінулі Томпсаны. Загрукацелі чэргі, заценькалі аб сцены спрацаваныя гільзы, зазвінела шкло, шрапнеллю разляцелася тынкоўка. З вільготнай цемры дзвярнога праёма халодна бліснулі шкельцы акуляраў. Дзядзька з тварам настаўніка, не цэлячы, дуплетам гахнуў з абрэзу, і Крайслер са свістам прысеў на пашкамутанае кола.
Porka misere! вылаяўся Карла і зноў шпурнуў гранату.
Выбухнула.
Пад прыкрыццём пылу смуглыя мафіёзі нясмела пайшлі на штурм. Першаму, хто сунуўся ў праём, лоўка кінутая з цемры швайка ўвайшла ў кадык. Другі сіцылійскі мудзіла неадкладна атрымаў бейсбольнай бітай у лыч.
Ну што, скаштаваў залупы? дурнавата рагатнуў блюзнер.
З глыбіні стадолы пагрозліва зараўла бензапіла. І тут Хросны нарэшце прыціснуў гашэтку. Максім ажно затанчыў на даху.
Во скача! у захапленні прамовіў падлетак. Як тая Лявоніха на вяселлі!
Трое гангстэраў адразу скурчыліся на пыльным бруку. Астатнія баязліва пахаваліся. Кулямёт па-сялянску разважліва змоўк.
Хросны, стрэлка манометра ўжо дзесятку перайшла! голас нябачнага бутлегера звонка парушыў злавесную цішу.
Кулямётчык не паспеў адказаць. З-за суседняга дома вылецелі тры паліцэйскія форды і даўжэзны Пакард з зоркай шэрыфа на дзвёрцы. Завішчэлі на віражы тармазы, рэхам адбіліся ад сценаў каманды. За колькі секундаў бойні аказаліся бязлітасна блакіраваныя чыкагскімі копамі. Паліцэйскія машыны імгненна ашчэрыліся рулямі вінчэстараў і кольтаў.
How do you do, mister Spagacci?.. прывітаўся ў бляшаны рупар шэрыф.
Fine. Thanks, signіor Smith-Vesson! Sempre vivace! пасміхнуўся Карла і толькі пасля гэтага рэзануў па Пакарду з машын-гана. Лабавое шкло вадаспадам правалілася ў салон. Перадсмяротны енк пацвердзіў, што гэтым разам мафіёзі не змарнаваў набоі.
Рулі паліцэйскай зброі выплюнулі агонь. Колькі сіцылійскіх гангстэраў у адначассе выправіліся хто ў чысцец, а хто і адразу ў пекла. Заціснутаму паміж бойнямі і паліцыяй старому Карла Спагеці не засталося аніякіх шанцаў на паратунак.
І тут здарылася тое, чаго не чакалі ані чыкагскія копы, ані сіцылійскія мафіёзі. Хросны прыўзняў рулю кулямёта і кароткімі ашчаднымі чэргамі стаў садзіць па паліцэйскіх легкавіках. Копы разгубіліся: мафіёзная салідарнасць невядомага кулямётчыка на даху цалкам змяшала іх планы. Карыстаючыся момантам, Карла Спагеці і ацалелыя сіцылійцы кінуліся ў цемру дзвярнога праёму. Зброя беларускіх бутлегераў талерантна змоўкла.
Праз колькі хвілін сівая галава Карла Спагеці ўжо вытаркнулася з люку.