249
Ат-Табари. Указ. соч. Т. 2. С. 4.
250
Там же.
251
См. Ат-Табари. Указ. соч. Т. 2. С. 45.
252
См. ИбнКудама. Ал-Истибсар. Л. 31.
253
Там же.
254
См. Ибн Исхак. Сират ан-наби. Т. 2. С. 358; Шалби. Ат-Тарих ал-ислами. Т. 1. С. 254. Hott P.M. The Cambridge history of Islam. Vol. 1. P 44.
255
См. Коран, 5: 18; Ибн Хаджар. Ал-Исаба. Т. 2. С. 496.
256
См. Ибн Исхак. Указ. соч. Т. 2. С. 560; Т. 3. С. 682, 684, 700, 715721. Ал-Балазури. Ал-Ансаб. С. 308.
257
См. Ибн Исхак. Сират ан-наби. Т. 2. С. 385389.
258
См. Ат-Табари. Джамиал-байан. Т. 3. С. 217.
259
См. Ибн Хаджар. Указ. соч. Т. 2. С. 226227.
260
См. Ибн ал-Хаджж. Раф ал-Хуфа. Л. 79; Ал-Балазури. Ал-Ансаб. С. 308309.
261
См. Ал-Балазури. Там же.
262
См. Ибн ал-Хаджж. Указ. соч. Л. 79.
263
Всевышний сказал о праве иудеев: «Те, которые нарушают завет Господа после своего договора и разрывают то, что приказал Господь чтобы они пришли и они будут негодными на земле, именно они погибнут» (Коран, 2: 27). Также см. Ат-Табари. Указ. соч. С. 182183.
264
См. Ал-Балазури. Ал-Ансаб. С. 308309. Азриат город в Сирии (также его называют Йазраати). См. ал-Хамири. Ар-Ривад. Ал-митар. С. 19; Ал-Хамадани. Сифат джазира ал-араб. С. 329.
265
См. Ибн ал-хаджж. Раф ал-Хуфа. Л. 80.
266
Коран, 2: 6.
267
См. Ат-Табари. Джами ал-байан. Т. 1. С. 108.
268
См. Ибн, ал-Хаджж. Указ. соч. Л. 88.
269
См. Ал-Балазури. Указ. соч. С. 19; Ибн Хаджаджж. Указ. соч. Л. 89.
270
См. Ал-Вакиди. Ал-Мугази. С. 291292.
271
См. Ат-Табари. Тарих. Т. 2. С. 488; Ибн ан-Наджжар. Ад-Дурра. С. 54; Ибн Хаджар. Ал-Исаба. Т. 2. С. 538; (Ибн Исхак упоминает, что число сражений Бану Курайза было 800900. См. Ибн Исхак. Сират ан-наби. Т. 3. С. 721).
272
См. Ибн Хаджар. Указ. соч. Т. 1. С. 201; Ибн ан-Наджжар. Указ. соч. С. 54.
273
См. Ибн Исхак. Сират ан-наби. Т. 2. С. 350; Ад-Дийарбакри. Тарих ал-хамис. Т. 1. С. 353.
274
См. Ал-Вакиди. Ал-Мугази. Т. 1. С. 410412; Неизв. автор (Маджхул). Фи сират ар-расул. Л. 2.
275
См. Ибн Хаджар. Ал-Исаба. Т. 1. С. 473; (Сказал Всевышний: «А когда пришло к ним послание от Аллаха, подтверждающее истинность того, что с ними а ещё прежде они просили победы против тех, которые были неверны, так, когда пришло к ним то, что они знали, они не уверовали в это». Коран, 2: 89).
276
См. Ибн Исхак. Сират ан-наби. Т. 2. С. 389; Ибн Хаджар. Указ. соч. Т. 1. С. 473.
277
Там же. Т. 2. С. 39.
278
См. Ибн Абд ал-Барр. Ал-Истиаб (коммент. к кн. «Ал-Исаба». Т. 1). С. 68; Ибн Хаджар. Указ. соч. Т. 1. С. 222, 231; Т. 2. С. 400. Среди тех, кто принял ислам из иудеев, были Джабал б. Джаввал Бани Сафван б. Билал б. Асрам б. Аййас б. Абд Ганим б. Джаххаш б. Махала б. Салаба б. Сад Бани Зубйан, поэт аз-Зубйани, затем ас-Салаби. Он был иудеем и принял ислам (см.: Ибн Хаджар. Т. 1. С. 222) Также Джарих ал-Исраили (см. Ибн Хаджар. Указ. соч. Т. 1. С. 231), Салаба б. Сайа, Усейд б. Сайа и Асад б. Убайд. Это группа людей из Хадал. Они приняли ислам в ночь, когда Бану Курайза согласилсь с властью Посланника (с) (см. Ибн Исхак. Указ. соч. Т. 3. С. 719; Ибн Абд ал-Бир. Указ. соч. Т. 1. С. 68; Ибн Асир. Усд ал-Габа. Т. 1. С. 6970). Зайд б. Сайа один из высоких духовных особ иудеев, которые приняли ислам, и большинство их было сведущими и богатыми, и они стали хорошими мусульманами (см. Ан-Навави. Тахзиб. Т. 1. С. 204).