Грамота Сигизмунда I, подтверждающая дарственную запись Анны Гриньковой, ея зятю, Черкасскому боярину Ивану Жубрику, на села, лежащія въ Кіевскомъ повЂтЂ: БЂхловцевъ, Остапковцевъ, Лисуновцевъ и Новоставковъ; на пасЂки, лежащія надъ рЂками: Быстрикомъ, Раставицею, Гуйвою и Гуевкою, и на села, лежащія въ Черкасскомъ повЂтЂ: Михліево, Орловецъ и Линчинцы. Король разрЂшаетъ Жубрику владЂть упомянутыми селами, подъ условіемъ, что онъ будетъ служить изъ нихъ военную службу. 1539, іюля 3.
Przed nami, deputaty sądu głównego trybunału lubelskiego, na rok terazniejszy, 1602, ze wszystkich wojewodztw korony Polskiej obranemi i wysadzonemi, gdy przytoczyła się sprawa, za pozwem między urodzonym panem Fedorem Roznoszyńskim i małżonką jego, jej mość panią Krystyną Zubrykówną, powodową, a wielmożnymi ich mościami: xięciem Joachimem Koreckim, woiewodzicem Wołyńskim i panią Anną Chodkiewiczowną, pozwaną stroną, a to o niewrócenie przez pozwanych powodom pewnych spraw, listu, zapisu Hryńkowej Anny Znoki (sic), na zapisanie pewnych sieliszcz panu Iwanowi Zubrikowi i żonie jego Bohdanie, drugiego listu króla jego mości Zygmunta, na potwierdzenie tegoż zapisu danego, trzeciego listu króla jego mości Zygmunta Augusta potwierdzenie tego zapisu Hryńkowej Zubrykowi danego, i kontrowersii oboch w tej sprawie obudwu stron, sąd niniejszy główny trybunalski, gdy te prawa, przywileje pozwanym nakazał do aktykowania w xięgi oddać, wtedy, stoiący u sądu niniejszego, pozwani oddali sprawy te do ksiąg, ktore sąd ninieszy główny trybunalski dla wpisowania do ksiąg przyjmując, przed sobą czytać kazał i gdy byly czytane, list króla Zygmunta tak się w sobie ma: "Zygmunt, Bożą miłościa król Polski, wielki xiąże Litewskie, Ruskie, Pruskie, Żmudzkie, Mazowieckie i innych. Bił nam czołem bojarzyn Czerkaski, Iwan Zubryk, i powiedział przed nami, iż teszcza jego, Hryńkowa Anna, stawszy przed wojewodą Kijowskim, hetmanem naszym dwornym, dzierżawcą Owruckim, panem Andrejem Jakubowiczem Niemirowiczem, s dozwoleniem jego mości, zapisała jemu, zięciowi swemu, i dziewce swej, żonie jego Bohdanie, i ich dzieciom i potomkom połowice s eliszcz swoich, w powiecie Kijowskim, na imie: Biechłowców, a Ostapkowców, Lisunowców, Nowostawków, tak też i pasiek ich, do tych sieliszcz przynależących, w Czeremosznej, w Radostawie /62/ nad Bystrykiem, w Ostapkowie i we wszelakich pasiekach, tak nad rzeką Rastawicą, jako i nad Hujwą i Hujewką, i piątą część swoje, od bliskich jej przyszłą, ku temu też ta teszcza jego zapisała jemu i żenie jego, córce swej, i ich potomkom sieliszcza swoje otczyzne, w powiecie Czerkaskim, na imie Mchliewo, Orlowiec, i Linczyńce ze wszystkim, iako się one sieliszcza z dawna w sobie mają, na co i list swój zapisny, pod pieczęcią pana wojewody Kijowskiego, że mu dała, który on przed nami pokładał, i bił nam czołem, abyśmy mu dali nasz list i to jemu naszym listem potwierdzili na wieczność, o czem że i pan wojewoda Kijowski, za nim uprzejmie żądający, do nas pisał; a tak my, listu jej zapisnego opatrzywszy, i z łaski naszej na żądanie pana wojewody Kijowskiego i na czoło-bicie jego tośmy uczynili, połowice tych sieliszcz w Kijowskim powiecie: Bichłowiców i Ostapkowców, Lesunowców, Nowostawków i te też sieliszcza w Czerkaskim powiecie: Mchlijewo, Orłowiec, i Linczyńce, potwierdzamy tym naszym listem samemu Iwanowi Zubrykowi, i jego żonie, i dzieciom, i potomkom ich na wieczne czasy, mają oni te sieliszcza, i s pasiekami wyż mianowanemi, na siebie dzierżyć i używać we wszystkim, jako się w sobie . . . . . . . . . . . zapisnego, tej Hryńkowej, a służbę ziemską s tego nam mają służyć; i na to daliśmy ten nasz list, do którego i pieczęć naszą przyłożyć kazali. Pisan w Krakowie, pod lato Bożego narodzenia 1539, m-ca julii 3-go, indykta 12. U tego listu pieczęć j-o królewskiej m-ci, a podpis ręki w te słowa: Michajło, pisarz. Który list sąd niniejszy do ksiąg głównych trybunalskich województwa Kijowskiego zapisać kazał i jest zapisan, i ten wypis jest wydany. Pisan w Lublinie, Antoni Rożen de Rożno, Judex trib. pallat. Crac. Sawicki Albrycht, starosta Mielnicki, dep. w-wa Podlaskiego, Jerzy Horski-Drucky, deput. w-a Kijowskiego, Jan Podoski, starosta Rozański i Malijowski, deput. w. Mazowieckiego, Iwan Łozka, pisarz ziemski Kijowski; corrigował Hersowicz.
Сообщено В. Антоновичемъ.
32.
Грамота Сигизмунда-Августа, подтверждающая приговоръ третейскаго суда о разграниченіи имЂній князя Василія Ковельскаго и князя Андрея Михайловича Сангушковича-Коширскаго, состоявшійся въ 1539 году и подтвержденный уже въ то время Сигизмундомъ I. 1553, октября 26.
ЛЂта Божого нароженія 1569, генваря двадцать шостого дня. /63/
Пришедши на врядъ замковый, передмене, Павла Григоровича Оранского, на тотъ часъ будучого подстаростего володимерского, служебникъ князя Лва его милости Александровича Сангушка Коширскаго, Олехно Порадничъ Защитовский, показалъ листъ его кролевское милости, Жикгимонта Августа, пана нашого милостивого, потвержоный, которымъ его королевская милость рачилъ потвердити старосте Луцкому, князю Андрею Михайловичу Сангушковича-Коширскому, деду князя Лва Коширскаго, листъ также потвержоный короля его милости, славное памети, Жикгимонта, пана отца своего, которымъ первей того, его кролевская милость, славное памети Жикгимонтъ, листъ комисарский князя Александра Збаражскаго, а маршалка его королевское милости, пана Петра Загоровского, а пана Федора Гулевича, и пана Петра Калусовского, ижъ они з руки его и князя Василя Михайловича Ковелского судями, на рокъ зложоный, на кгрунтъ земеный, промежку именей ихъ, выездили и граници певные и вечистые вчинили, рачилъ потвердити, яко ширей и достаточней на листе потвержономъ его королевское милости, пана нашого милостивого, описано есть. И просилъ мене Олехно Породничъ Защитовскій именемъ князя Лва Коширского, пана своего, абы тотъ листъ его королевское милости, потвержоный, въ книги замковые вписанъ былъ; я того листу его кролевскее милости огледавше и достаточне его вычитавши, слово отъ слова въ книги замковые уписати казалъ, который такъ ся въ собе маетъ: "Жикгимонтъ Августъ, Божю милостью король Полский, великий князь Литовский, Руский, Пруский, Жомоитский, Мазовецкий, и иныхъ.