Қизларнинг қийқириқ аралаш табрикларидан қулоққинам қоматга келди. Эҳ-е, туғилган кунда бундан ҳам ортиқ совға, бундан ҳам оташин табрик бўлиши мумкинми? Еттинчи осмонга учиб кетдим: Ассалому алайкум! Раҳмат эътибор, ҳурмат ва табрик-шеър учун, ўзингизга ҳам Жума айёми муборак бўлсин, деб хат юбордим. Бу ўзбек филологиясида ўқийдиган толибанинг жавоби эмас, деган нома қайтди. Сал ўтиб қўнғироқ қилиб яна қутлади. Пешиндан кейин университетга келишини айтиб, Унгача СМСимга жавоб кутаман, деб таъкидлади.
Чиройли шеърий жавоб топиш мақсадида курсдошларнинг ён дафтарию телефон хотирасини титкилаб чиқдик. Ва ниҳоят ҳаммамизга бир шеър маъқул бўлди:
О, илк муҳаббатим, илиқ муҳаббат, Тотли туйғуларга тўлиқ муҳаббат!Баҳор қуёшидай иссиқ бўлгин-у, Баҳор ҳавосидай ўзгарма фақат!* * *
Дарс тугашини интизор кутдим. Назаримда, бир ярим соатлик сабоқ юз эллик йил чўзилгандек туйилди.
Ниҳоят, дорилфунун чорраҳасида учрашдик. У минг андиша билан:
Табрик орқали сиздан розилик олмоқчийдим, қўлингизни сўрагандим, деди. Мен кулиб:
Жавобимни ёзиб юбордим, дедим.
У эса эшитилар-эшитилмас товушда:
Розимисиз? деб пичирлади. Мен елка қисдим. Олмос, Сиз иккиланиб тураверинг, мен эса бугун юрагимни совға қиламан сизга, уни асраб-авайлаб юра оласизми? деб чўнтагидан битта узукчани олиб қўлимга тутди.
Каҳрабодай тўқ-сариқ тилла узукча Ўртасида майин яшил рангли кўзчаси нурланиб турибди.
Узукка қараб кулиб туравердим.
Олмасангиз хафа бўламан, мендан эсдалик, деди.
Ҳар қандай қиз юрак ҳовучлаб кутадиган изҳори дил воқеаси бунчалик тез содир бўлади деб ўйламагандим, довдираб қолдим.
Қўрқяпман, дедим шивирлаб. Негадир кўзимга ёш келди. Олмос ҳайрон бўлиб:
Нимадан? деб сўради.
Билмайман, елка қисдим
Олинг, ҳеч нимадан қўрқманг, мен ўлгунча, умрбод, абадий ёнингизда бўламан, деди у ҳаяжондан қўллари қалтираб
Узукни олдим. Бироқ тақишга ҳаддим сиғмади. У:
Тақинг, деб оёқ тираб туриб олди.
Кейинроқ, дедим оҳиста
Ҳозирча шу, камига қарздорман, қолгани тўйда, деди у овози бўғилиб.
Раҳмат, дедим. Лекин, менимча, овозим чиқмади
Шу турганча иккаламиз ҳам жим бўлиб қолдик.
Бироз айланган бўлдигу Олмос ётоқхонага, мен Шоира опамникига қайтдим.
Шу кун, шу тун фақатгина жисмим ерда эди. Руҳим эса самоларда нурларга чулғаниб парвоз қилиб юрарди.
Сиз ҳам тушингизда учганмисиз? Нималар деяпман, албатта, учгансиз. Ўшанда аллақандай чароғон қувонч бутун вужудингизни чулғаб олади-ку, пардай енгил бўлиб қоласиз-ку, илоҳий нигоҳни ҳис қилиб сархуш бўласиз-ку Барибир аллақандай ингичка бир хавотир кўкдан қулаш хавфи ё номаълумлик қутқуси онг остида чатнаб тураверади. Билмадим, менда шунақа
Эртаси ўқишга келсам, қизлар Олмос нима совға берганига қизиқди. Узукни кўрсатдим. Кимдир Ярашибди, муборак бўлсин, сизларга ҳавасим келяпти, бахтли бўлинглар, деса, кимдир Йигитингиз қаттиқ экан, дур кўзлигидан олиб берса асакаси кетардими? деб лаб бурди. Бироқ ҳеч қандай эътироз кайфиятимни буза олмади. Ўшанда келажагим ҳеч бир суюк бандасига насиб этмаган айрича бахт саройида иккимизни интизор кутаётганига ишончим комил эди.
Қулоқларимда Олмоснинг мен ўлгунча, умрбод, абадий ёнингизда бўламан, деган сўзлари қайта-қайта жарангларди.
* * *
24 август
Шоира опамнинг уйида Сужи деган кореялик қиз ижарада яшарди. Феълимиз рост тушдими, бир ой ўтмай яқин дугона бўлиб қолдик. Мен унга ўзбекчани, у эса менга корейс тилини ўргата бошлади.
Ҳар куни ўқишга бирга қатнардик. Мен уни бир неча бор қишлоққа, уйимизга меҳмонга олиб бордим.
Кейинча Сужининг онаси келди, танишдик, шаҳар айландик Аллақандай самимий, содда ва ўта қизиқувчан бу аёлга, айниқса, Арк маъқул тушди. Унинг айтишича, қадим даврларда уларнинг бобокалонлари бизнинг тупроғимизда истиқомат қилган, ёдгорликлари ҳали-ҳамон Сурхондарёдаги обидалардан топилиб турар, яқинда Будданинг ноёб ҳайкалчаси чиқиб қолиб, роса шов-шувга сабаб бўлган экан.
Қаранг-а, минг йиллар давомида худо деганингиз ер тагида ғинг демай ётганига қойил! Биз бандаи ожизлар икки дақиқага лифтда қамалиб қолсак, осмонни бузгудай сурон кўтарамиз. Ишқилиб, ўзларингда ундан бошқа захирадаги худоларинг бормиди? деб ҳазиллашмоқчи бўлдим. У:
Худо битта, моҳият битта, банда битта, қисмат битта, деб кўрсатгич бармоғи билан кўкка ниқтаб қўйди.
Шу тариқа тилни пухта ўзлаштириб, Қурияда ўқишни давом эттириш фикри туғилди.
Саралаш синовида иккинчи ўринни қўлга киритиб, имтиҳон топшириш учун йўлланма олдим.
Сужи муҳаббат қиссамдан хабардор эди. Лекин у севги йўқ деб ҳисоблар, кўнгил одамнинг энг хавфли душмани, дерди. У Олмос иккимизни корейс ресторанига олиб бориб, тавозе аралаш миллий ошхонаси билан таништираркан, таклиф қилинган емакларга қўл урмай божрайиб турганимизни кўриб Бу ҳалол, мол гўшти, вов-вов эмас, деб жилмайиб, ўзи бошлаб берганини кула-кула кўп эслаганмиз.
Биз ҳам уни Лаби Ҳовуз ва бошқа миллий ресторанларда меҳмон қилганмиз, Сужи юзларини буриштириб, Сизда гўшт ва ёғ кўп ейилади, бу заҳар, заҳар! дегани ҳам эсда қоларли бўлган.
Бу меҳмоннавозликларда Олмос базўр ўтирар, дугонамнинг очиқлиги ғашини келтираётгани кўриниб турар, яхшики, Сужи ўзбекча кесатиқ ва тагдор гапларни унчалик тушунавермасди.
Бир куни туш маҳали Дур емакхонасига кирдик. Мулозим буюртмага кўра кўзашўрва келтирди. Олдимиздаги ликопларга кўзачаларни қўйиб ўгрилган ҳам эдики, бирдан Олмосга аталган сопол кўза тарс этиб синиб кетса бўладими! Бу кутилмаган ҳодисадан хабар топган емакхона хўжайини югуриб кириб келдию узр сўрай кетди. Биз карахт ҳолда эдик. Яхшики, тагида чуқур ликоп борлигидан шўрванинг забти сусайиб, кийимларимизга тегмади. Бир зумдан сўнг Сужи муқаллидлик санъатини намоён қилди ҳолатга кириб, ҳар иккимизнинг юз ифодамизни кўрсатиб бериб ичагимизни узаёзди
* * *
26 август
Мен Тошкентдаги имтиҳонга Олмоснинг қатъий тақиқи сабаб бора олмадим.
* * *
Дорилфунундаги синовларда мени кўпам қийнашмасди.
Менинг изтиробим боиси ишқ имтиҳони саволлари оғир келаётганди.
Олмосдан дарак йўқ эди. Тўғрироғи, ҳар кун телефонда гаплашамизу, лекин бораман демасди, бу тутуми мени баттар шубҳа-хавотир гулханига ташлар, нега мени кўргиси келмайди, нега кўрингиси келмайди, деб заққум ютардим.
Ошиқ кўнгилнинг гумони ишончидан баландроқ келади. Қайси сўзим, қайси атворим билан кўнглига озор берган эканман, деган иштибоҳда у билан суҳбатларимни юз бор қайта таҳлил ва тадқиқ қилиб чиқаман. Танишганимиздан бери бир неча марта Икромиддин ака билан таништириб қўйишимни сўраганди. Мен бу сўровда куёвликка номзоднинг яқинларингиз билан юзлаштиринг, мен қатъий қарор бердим, деган ишорасини тушуниб, қиз бола истиҳоласи юзасидан ҳали эрта, деб пайсалга солиб келардим. Охирги учрашувдаги Вақт-соати билан танишиб оларсизлар, деган жавобимдан энсаси қотгандек туюлганди. Лекин бу гаплар орага совуқчилик соладиган, ўзини тортадиган даражада жиддий эмас-ку
Ана шундай олакўланка кунларнинг бирида у қўнғироқ қилиб:
Мен дорилфунунингиздаман, кўргони келдим соғиниб, деди.
Ҳаётимга баҳор қайта келди, табиатга яна ранг-жило инди. Ҳарир булдуруқ боғлаган мажнунтоллар кўзимга қийғос гуллаган бодом бўлиб кўрина бошлади.
Очиғи, ўша куни нима ҳақида гаплашганимиз, ўлай агар, эсимда йўқ. Аммо суҳбат нашидаси, нашъаси, сурури эсимда мен худди туш кўраётгандай, эртаклар оламида учиб юргандай, гўё пари ё ҳурман-у, у эса ғилмондай эди. Ва ихтиёр бўлса, бу тушдан қиёмат қадар уйғонмасликни тилардим.